skunk

[skʌŋk]

n.

1) скунс -а m., шашо́к -ка́ m., сьмярдзю́чка f.

2) фу́тра са ску́нса

3) informal падлю́га -і m. & f., няго́днікm.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

niecnota

1. м. / ж.лодар, лайдак; нягоднік; лайдачка; нягодніца

2. ж. уст. распуснасць; непрыстойнасць; нізасць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

zatracony

1. страчаны; згублены;

2. разм. нягодны, невыносны;

ty bąku zatracony! — ах ты, нягоднік!

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

thorough [ˈθʌrə] adj.

1. пі́льны; грунто́ўны; даскана́лы;

thorough knowledge глыбо́кія ве́ды;

give the room a thorough cleaning до́бра прыбра́ць пако́й

2. infml зако́нчаны; вычарпа́льны, по́ўны;

a thorough scoundrel страшэ́нны няго́днік;

You must have a thorough change. Вам трэба поўнасцю змяніць абставіны.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Не́праснягоднік’: непрас, ні мацер, ні бацька не послухає (ТС). Няясна; магчыма, да прасіць, прасіцца ’пытацца (згоды)’ або ад польск. niefrasobliwy ’легкадумны, бесклапотны’ пры fräs ’клопат, смутак’ (< ням. fressen ’з’ядаць, грызці; перан. перажываць’, гл. Слаўскі, 1, 237) з натуральнай субстытуцыяй у народных гаворках (параўн. пасолжфасоля), аднак шляхі з’яўлення слова на беларускай глебе застаюцца ў апошнім выпадку нявысветленымі.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ракло́ ’заняпалы чалавек’ (зах.-бранск., Растарг.). Сярод адпаведнікаў параўнальна тэрытарыяльна блізкія рус. дан. ракло́ ’прайдзісвет, нягоднік’, ра́клый ’жулікаваты, прайдошысты’ і ўкр. харк. (Грынч., 3, 4, у прыкладзе падае менавіта Харкаў) ракло́ ’басяк’, ракля́цький ’басяцкі’, што, як быццам, асабліва з улікам фактычна аднолькавай семантыкі, паказвае на адзіную крыніцу — імаверна, запазычання з цыганскай мовы, параўн. Горбач, Арго, 30.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

kreatura

ж.

1. нягоднік; жывёліна;

nędzna kreatura — нікчэмная асоба (істота); нікчэмнасць;

2. уст. крэатура; стаўленік

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

wierutny

wierutn|y

заўзяты, страшэнны;

~e kłamstwo — страшэнная мана (хлусня);

~y łotr — страшэнны нягоднік; латруга

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

rake

I [reɪk]

1.

n.

гра́блі pl.

2.

v.t.

1) грэ́бці, грэ́бсьці, грабці́, грабсьці́

2) перашу́кваць, перары́ць

- rake in money

- rake out

II [reɪk]

n.

няго́днік, распу́сьнік -а m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Латру́га, латружына ’абібок, гультай’ (Яруш., Нас., Бяльк., ТСБМ, Касп., Мат. Гом.; навагр., КЭС; карэліц., Марц.), ’нягоднік, ліхадзей’ (навагр., Сл. паўн.-зах.), ’распуснік’ (паўд.-усх., КЭС), ’гультай’ (навагр., Нар. словатв.), латрыга ’гультай’ (Бяльк.), ’круцель, шэльма’ (усх., КЭС). Утворана ад лотр (гл.), якое ўзыходзіць да с.-в.-ням. loter ’легкадумны’, н.-в.-ням. Lotter(bube) ’гультай’ (Бернекер, 1, 735; Фасмер, 2, 523). Гл. таксама лайтруга.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)