інтэрме́цца

(іт. intermezzo, ад лац. intermedius = прамежкавы)

невялікая інструментальная п’еса свабоднай формы, часам самастойны аркестравы нумар у оперы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

кліп

(англ. clip = стрыгчы, рабіць выразкі)

кароткі музычны нумар, зняты на відэаплёнку часта на фоне дэкарацыі, ландшафту, вуліцы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

трук

(фр. truc)

1) лоўкі прыём;

акрабатычны т. — складаны акрабатычны нумар;

2) перан. лоўкі ўчынак (напр. дыпламатычны т.).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

на́мбэ ту

(англ. number two = нумар два)

жарг. двойка, нездавальняючая адзнака.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

Ríchtschütze

m -n, -n вайск. наво́дчык, пе́ршы ну́мар разлі́ку

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

wählen

vt

1) выбіра́ць, абіра́ць

2) набіра́ць (тэлефонны нумар)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

signíeren

vt

1) падпі́сваць

2) ста́віць ну́мар [таўро́]; накле́йваць ярлы́к

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

piątka

ж.

1. пяцёрка; пяць;

2. пяты нумар; пяцёрка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

пэ́ндзаль, ‑дзля, м.

Пучок шчаціння, валасоў або шэрсці, прымацаваны да ручкі, які служыць для нанясення фарбы, клею і пад. на паверхню чаго‑н. [Люба] макае пэндзаль у бляшанку з фарбай, якая прывешана да папружкі, піша на дрэве нумар. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

каро́нны

(ад карона)

1) уст. дзяржаўны, урадавы (у манархічных краінах);

2) які найлепш удаецца выканаўцу (напр. к. нумар канцэрта).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)