Тырысава́ць (търъсъва́ць) ‘таптаць’, тырысава́цца (търъсъва́цца) ‘таптацца’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Тырысава́ць (търъсъва́ць) ‘таптаць’, тырысава́цца (търъсъва́цца) ‘таптацца’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
кальмата́ж
(
1) прыроднае або штучнае асяданне мулу на ўчастку зямлі, у выніку чаго ўтвараецца новы пладаносны слой;
2) прыроднае або штучнае ўмыванне гліністых або мулістых часцінак у поры грунту, што памяншае фільтрацыю вады праз сценкі каналаў, вадаёмаў.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
вал
1. Штучны земляны
2. Нагорнуты экскаватарам доўгі грэбень кустоў з карэннем (
3. Высокае месца, груд пасярод балота (
4. Хваля, вадзяны грэбень, падняты ветрам (
Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)
Скапе́ц 1 ‘капец, месца захоўвання гародніны на зіму’ (
Скапе́ц 2 ‘чалавек, які падвергся кастрацыі’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
банке́т 1, ‑у,
Урачыста абед ці вячэра з нагоды чаго‑н. або ў гонар каго‑н.
[Фр. banquet.]
банке́т 2, ‑а,
1.
2. Невялікае ўзвышша каля ўмацавальнага вала для зручнасці стральбы з вінтовак.
[Фр. banquette.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
перапаўзці́, ‑зу, ‑зеш, ‑зе; ‑зём, ‑зяце;
1. Перамясціцца паўзком цераз што‑н., на другі бок чаго‑н., з аднаго месца на другое.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прыва́рак, ‑рку,
1. Гатаваная страва.
2. Прадукты харчавання, якія ідуць на прыгатаванне стравы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ГО́РКА САРТАВА́ЛЬНАЯ,
збудаванне на чыгуначных станцыях для сартавання вагонаў пры фарміраванні і расфарміраванні саставаў цягнікоў. Гэта земляны пакаты
Прадукцыйнасць механізаваных горак сартавальных да 5
На Беларускай чыгунцы горкі сартавальныя пабудаваны на станцыях у Мінску, Брэсце, Гомелі, Баранавічах, Жлобіне, Оршы і
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
бала́ст, ‑у,
1. Груз, які забяспечвае ўстойлівасць і асадку карабля, а таксама груз для рэгулявання вышыні палёту аэрастата.
2.
3.
[Гал. ballast.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
зду́жаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае;
1. Узяць верх у барацьбе, бойцы; перамагчы, асіліць.
2. Справіцца з тым, што патрабуе вялікіх фізічных намаганняў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)