Rekrutíerung
f -, -en
1) набо́р, папаўне́нне (за кошт чаго-н.)
2) прызыў (у армію)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Прыбо́р 1 ’камплект, набор прадметаў для карыстання; прыстасаванне, апарат’ (Нас., Ласт., ТСБМ), ’вупраж’ (Сл. ПЗБ), ’ткацкая прылада’ (Сл. Брэс.). Запазычана з рус. прибо́р — аддзеяслоўнага назоўніка ад прибира́ть з рэалізацыяй гістарычнага чаргавання и/о ў корані. Гл. браць.
Прыбо́р 2, прыбо́ры ’ўбор, убранне; адзенне; форма’ (ТСБМ, Нас., Гарэц., Др.-Падб., Яруш., Касп., Растарг., Жд.; в.-дзв., бярэз., Сл. ПЗБ; Ян., Нар. Гом.), прыбо́ры ’прыбраны, адзенне’, прібо́ры ’прыборы, уборы’ (Бяльк.). Сюды ж прыбо́р ’зборы ў дарогу; падрыхтоўка да падарожжа’ (Нас., Гарэц., Др.-Падб.). Да прыбіра́ць, браць (гл.). Параўн. рус. паўдн. прибо́р ’адзенне, убор, убранне; набор прыгожых рэчаў’, ’галаўны ўбор’, ’аздабленне на адзенні ці на галаве’, укр. прибі́р ’адзенне, убор; апрананне, прыбіранне; узорная вышыўка каляровымі ніткамі па лацкане кажушка’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
бібліятэ́ка
(лац. bibliotheca, ад гр. bibliotheke)
1) установа, якая збірае, захоўвае і выдае кнігі чытачам;
2) набор кніг, прызначаных для пэўнай групы чытачоў (напр. б. агранома, б. настаўніка);
3) набор кніг, якія знаходзяцца ў чыім-н. прыватным карыстанні.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
budget
[ˈbʌdʒɪt]
1.
n.
1) бюджэ́т -у m.
2) фіна́нсавы каштары́с
3) запа́с -у m.; набо́р -у m.
a budget of news — набо́р наві́наў
2.
v.t.
1)
а) зрабі́ць плян выда́ткаў
б) разьмеркава́ць свой час
2) уне́сьці ў бюджэ́т
3.
v.i. (for)
асыгнава́ць, вы́дзяліць на выда́ткі
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Вярбо́ўка ’набор, наём, прыцягванне добраахвотнікаў у якую-небудзь арганізацыю’. Бел. лексема ўтворана ад дзеяслова вербаваць, які (таксама як і рус. вербовать) быў запазычаны з польск. werbować ’набіраць у войска’; ’старацца знайсці сабе аднадумцаў, добраахвотнікаў’ < ням. werben ’набіраць рэкрутаў’ (Фасмер, 1, 294; Шанскі, 1, В, 56; Брукнер, 608). Гл. вербаваць.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
intake [ˈɪnteɪk] n.
1. набо́р (колькасць прынятых на працу, вучобу і да т.п.)
2. спажыва́нне;
sugar intake спажыва́нне цу́кру;
food intake рацыён
3. : an intake of breath уды́х
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
array1 [əˈreɪ] n.
1. кале́кцыя;
an array of tools набо́р інструме́нтаў; прыла́ды
2. : in battle array у баявы́м пара́дку
3. comput. таблі́ца; ма́трыца
4. lit. убо́р, убра́нне
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
наката́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; нака́таны; зак., што і чаго.
1. Нанесці на паверхню чаго-н. малюнак, узор і пад. пры дапамозе спецыяльных прыстасаванняў.
Н. узор.
Н. набор.
2. Хутка або наспех напісаць (разм.).
Н. пісьмо.
|| незак. нака́тваць, -аю, -аеш, -ае (да 1 знач.); наз. нака́тванне, -я, н.
|| наз. нака́т, -у, М -ка́це, м. (да 1 знач.) і нака́тка, -і, ДМ -тцы, ж. (да 1 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
шэпт, -у, М -пце, м.
1. Ледзь чутная гутарка, пры якой гукі вымаўляюцца без удзелу галасавых звязак.
Гаварыць шэптам.
2. перан. Ціхі, невыразны шум, шапаценне, цурчанне і пад.
Ш. хваль.
3. Погаласка, чутка, якія перадаюцца па сакрэце.
Пра гэта ўжо пусцілі ш.
Шэпты хату губяць (прыказка; разбураюць уклад, уносяць разлад).
4. мн. -ы, -аў. Набор слоў, якія паводле забабонных уяўленняў маюць чарадзейную сілу; заклінанне (разм.).
Лячыць шэптамі.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
аптыміза́тар
(ад лац. optimus = найлепшы)
набор тэхнічных устройстваў, які забяспечвае аптымальнае працяканне пэўнага вытворчага або тэхналагічнага працэсу.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)