Мінскае вытворчае аб’яднанне цацак «Мір» 3/206

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Тарунскі мір 1466 8/503; 10/309

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

прах м. Staub m -(e)s; Ásche f - (пасля крэмацыі);

◊

мір праху твайму́! Fríede déiner Ásche!

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

сепара́тны Separát;

сепара́тны мір Separátfrieden m -s, Sónderfrieden m;

сепара́тнае пагадне́нне Separátvertrag m -(e)s, -träge

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

перамо́жны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да перамогі. Пераможны гімн. Пераможны салют. Пераможны поступ. // Які закончыўся перамогай, нясе перамогу. Пераможны фінал. □ Ідзіце ў пераможны бой За справядлівы мір, за волю! Танк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

extinguish [ɪksˈtɪŋgwɪʃ] v.

1. тушы́ць, гасі́ць (таксама перан.)

2. знішча́ць;

The news extinguished all hope for peace. Гэта навіна знішчыла ўсе надзеі на мір.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

кантрыбу́цыя, ‑і, ж.

Грашовая сума, якая паводле мірнага дагавору выплачваецца дзяржаве-пераможцы пераможанай дзяржавай. Мір без анексій і кантрыбуцый. // Грашовыя або натуральныя паборы, якія збіраюцца чужаземным войскам з насельніцтва захопленай ім тэрыторыі.

[Лац. contributio.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

◎ *Няўзго́да, неўзго́да ’няшчасце, непрыемнае здарэнне’ (ТС), рус. невзгода ’тс’. Ад незафіксаванага + узго́да, параўн. рус. дыял. взгода ’міласць, мір’ (да год, гл.), у беларускай мове звычайна згода ’тс’. Па лінгвагеаграфічных прычынах малаверагодна запазычанне з рускай мовы.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

про́чный

1. (крепкий) мо́цны;

про́чная ткань мо́цная ткані́на;

2. (устойчивый, надёжный, длительный) перен. трыва́лы;

про́чный мир трыва́лы мір.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

stable​3 [ˈsteɪbl] adj. усто́йлівы, трыва́лы, мо́цны, стабі́льны;

stable peace трыва́лы мір;

stable currency усто́йлівая валю́та;

I want a stable job. Мне патрэбна штатная пасада.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)