budulec

м. будаўнічы матэрыял; будаўнічы лесаматэрыял

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

гукаізаляцы́йны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да гукаізаляцыі. Гукаізаляцыйны матэрыял. Гукаізаляцыйныя ўласцівасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гукапаглына́льны, ‑ая, ‑ае.

Здольны паглынаць гукі, шумы, змяншаць іх сілу. Гукапаглынальны матэрыял.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абці́рачны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Прызначаны для абціркі (у 2 знач.). Абцірачны матэрыял.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падшы́пнікавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да падшыпніка. Падшыпнікавы завод. Падшыпнікавы матэрыял.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

расканапа́ціцца, ‑ціцца; зак.

Страціць матэрыял, якім былі заканапачаны шчыліны, адтуліны. Прабоіна расканапацілася.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэпарта́жны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да рэпартажу, уласцівы рэпартажу. Рэпартажны матэрыял.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

складкава́ты, ‑ая, ‑ае.

Які мае многа складак, зроблены ў складку. Складкаваты матэрыял.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уцяпля́льны, ‑ая, ‑ае.

Які служыць, прызначаны для ацяплення. Уцяпляльны матэрыял. Уцяпляльны чахол.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падсці́лка, -і, ДМ -лцы, мн. -і, -лак, ж.

1. гл. падаслаць².

Легчы на саламяную падсцілку.

2. Тое, што і подсціл (у 2 знач.).

|| прым. падсці́лачны, -ая, -ае.

П. матэрыял.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)