seaside [ˈsi:saɪd] n. марскі́ бе́раг; узмо́р’е, узбярэ́жжа;

a seaside resort марскі́ куро́рт;

at/by the seaside на мо́ры, на марскі́м узбярэ́жжы;

go to the seaside е́хаць на мо́ра

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

korsarstwo

н. пірацтва; марскі разбой

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

брэйд-вы́мпел, ‑а, м.

Ваенна-марскі флаг паменшанага памеру і рознага колеру, прысвоены камандзірам злучэнняў караблёў, дывізіёнаў і старшаму па рэйдзе.

[Гал. breedwimpel.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

séemännisch

a марскі́, мара́цкі

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Вікінг ’старажытнаскандынаўскі марскі воін, член рабаўніцкіх марскіх дружын, якія ў VIII–XII стст. нападалі і грабілі еўрапейскія краіны’ (БРС, КТС). Гістарычны тэрмін, запазычаны з рус. викинг (Крукоўскі, Уплыў, 86) < швед. viking < ст.-ісл. vîkingr ’пірат, марскі рабаўнік’, ісл. víking ’паход вікінгаў, пірацтва’ < vîg ’барацьба, бой, забойства’ (Шанскі, 1, В, 97; Ёўгансон, 1, 114–115; Фальк-Торп, 1377).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

мары́на

(іт. marina, ад лац. marinus = марскі)

твор пейзажнага жывапісу, у якім адлюстраваны марскі краявід.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

фарва́тар, -у, мн. -ы, -аў, м.

1. Водны шлях для бяспечнага плавання суднаў вызначаны сігнальнымі знакамі.

Марскі ф.

2. перан. Асноўная лінія, кірунак дзейнасці, творчасці і пад.

Яго творчасць знаходзіцца ў фарватары сусветнай паэзіі.

|| прым. фарва́тарны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

радыёбу́й, ‑я, м.

Марскі буй з радыёперадатчыкам, які аўтаматычна перадае радыёсігналы для вызначэння граніц суднаходства, асобных мясцін, небяспечных для суднаходства і інш.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

sea breeze

марскі́ ве́цер, брыз -у m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

nautical [ˈnɔ:tɪkl] adj. марскі́, марахо́дны; навігацы́йны;

a nautical mile марска́я мі́ля (1853 м)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)