áusgekocht

a

разм.

ein ~er Júnge — хі́тры малы́ [хлапе́ц]; прайдзісве́т, прайдо́ха

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

мала́я

1. гл. малы;

2. разм. Kléine (sub) f -n, -n; Kléinstkind n -es, -er

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Цвінтарэй 11/97

- » - малы 6/296—297 (укл.)

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

мікраскапі́чны

(ад мікраскогі)

1) вельмі малы, бачны толькі ў мікраскоп (параўн. макраскапічны);

2) зроблены пры дапамозе мікраскопа.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

*Малк, зма́лку ’з дзяцінства’ (Яруш., ТСБМ). Узыходзіць да формы Р. скл. прасл. malъkъ ’малы, малады’ з прыназоўнікам з < malъ > малы́ (гл.). Параўн. балг. малък, в.- і н.-луж. małki ’малы’, якія сталі прыметнікамі (з суфіксам ‑jь), чак. málko ’мала’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

палец / малы: мезенец; перст (уст.)

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

крамзо́ліць, ‑лю, ‑ліш, ‑ліць; незак.

Разм. Няўмела, неакуратна пісаць; крэмзаць, драпаць. Пакуль ён быў малы, бацька вельмі не прыглядаўся, што там крамзоліць дзіця. Сабаленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

scatter rug

малы́ дывано́к (на падло́гу)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

the Little Bear

Малы́ Воз (сузо́р’е)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

золотни́к​I (мера веса) уст. залатні́к, -ка́ м.;

◊

мал золотни́к, да до́рог погов. малы́ залатні́к, ды дарагі́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)