дамаро́слы прям., перен. доморо́щенный;

д. тыту́нь — доморо́щенный таба́к;

д. ма́йстар — доморо́щенный ма́стер

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

maestro [ˈmaɪstrəʊ] n. (pl. maestros or maestri)

1. маэ́стра

2. ма́йстар сваёй спра́вы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

эмалье́р

(фр. émailleur)

майстар па вырабу эмалі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

гадзі́ншчык, ‑а, м.

Майстар, які займаецца вырабам і рамонтам гадзіннікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мэтр, ‑а, м.

Уст. Настаўнік; майстар у якой‑н. галіне.

[Фр. maître.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цырава́льшчык, ‑а, м.

Чалавек, які займаецца цыраваннем; майстар па цыраванню.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чу́чальнік, ‑а, м.

Майстар па вырабу чучалаў (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

штэ́йгер, ‑а, м.

Уст. Горны майстар, які загадвае руднымі работамі.

[Ням. Steiger.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

эмалье́р, ‑а, м.

Майстар па вырабу эмалі (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

handyman

[ˈhændimæn]

n., pl. -men

ма́йстар на ўсе ру́кі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)