пак​2

(англ. pack = мяса)

шматгадовы дрэйфуючы марскі лёд у палярных водах.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

скало́ць I сов. сколо́ть;

с. лёд — сколо́ть лёд

скало́ць II сов.

1. сколо́ть;

с. што-не́будзь шпі́лькай — сколо́ть что-л. була́вкой;

2. исколо́ть;

~ло́ў но́гі на ржы́шчы — исколо́л но́ги на стерне́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Ільдзі́на кавалак, глыба лёду; крыга’ (ТСБМ, Інстр. I). Ад лёд (гл.) з суф. адзінкавасці ‑ін‑а, і‑ пратэтычнае.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

заледзяне́лы, ‑ая, ‑ае.

Пакрыты лёдам; абледзянелы. За акном бушавала завіруха, на заледзянелыя шыбы сыпаўся снег. Лупсякоў. // Азяблы, халодны як лёд. Заледзянелыя рукі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ло́мкі brüchig, zerbréchlich; spröde (крохкі)

ло́мкі лёд brüchiges Eis;

ло́мкі го́лас éine brüchige Stímme

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Суто́н ’тонкі лядок на вадзе’ (ПСл, ТС), суто́нь, суто́н ’тс’ (ТС), суто́н, сыто́н ’шарош’ (люб., мазыр., ЛА, 2), укр. палес. сутуон ’тонкі лёд на рэчцы ў час асенніх замаразкаў’. Суадносіцца з прасл. *sъtęti sę ’замерзнуць, ператварыцца ў лёд’: вада сцялася на рацэ; больш шырокае значэнне ’згусціцца, сціснуцца’ (Мяркулава, Этимология–1975, 56; Казлова, Регионализмы, 5) тлумачыць і наступнае слова (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Лядзеване́ць ’ледзянець’ (гродз., Сцяшк. Сл.). Да ледзянець < ледзяны < лёд (гл.). Аснова, аднак, пашырана інфіксам ‑в‑, значэнне якога застаецца няясным.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Падмаладзі́цца ’праясніцца на пагоду’ (Некр.), падмала́джваць(цца) ’збіраецца дождж’ (Др.-Падб.), подмоло́джваць ’намарожваць лёд на рацэ’ (ТС). Гл. маладзі́цца.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

пры́беражань Лёд каля берага ракі (Ваўк. Сцяшк.).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

зледзяне́лы, ‑ая, ‑ае.

1. Які пакрыўся лёдам, ператварыўся ў лёд. Дзежка грымнулася аб зледзянелую сцежку, клёпкі са звонам рассыпаліся ва ўсе бакі. Дуброўскі. Зледзянелая, выслізганая палазамі дарога была перамецена толькі ў некалькіх месцах. М. Стральцоў.

2. Халодны, як лёд; адубелы. Зледзянелыя рукі. □ Слёзы цяклі па твары, мяшаліся са снегам, здаваліся гарачымі на зледзянелых ад холаду шчоках. Арабей.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)