Мірота ’людзі, грамадства’ (ТС). Да мір 2. Аб суфіксе ‑ота гл. Сцяцко, Афікс. наз., 205.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

рабфа́кавец, ‑каўца, м.

Навучэнец рабфака. [Сцёпка:] — Сярод нашых рабфакаўцаў розныя людзі: і моладзь, і людзі сталыя, з бародамі. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

улюбёны, -ая, -ае.

1. Зачараваны, захоплены кім-, чым-н.

Улюбёныя ў зямлю людзі.

2. Такі, якому аддаецца перавага ў параўнанні з чым-н. іншым; аблюбаваны.

Улюбёная страва.

Улюбёнае месца адпачынку.

Улюбёная справа.

|| наз. улюбёнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

laity [ˈleɪəti] n. the laity лю́дзі, які́я прыма́юць удзе́л у дзе́йнасці царквы́, але́ не нале́жаць да духаве́нства

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

mainstream​1 [ˈmeɪnstri:m] n.

1. гало́ўны напра́мак; асно́ўная тэндэ́нцыя

2. the mainstream лю́дзі, чые́ ідэ́і падзяля́е бо́льшасць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

flock​2 [flɒk] v. то́ўпіцца; ва́лам валі́ць;

Crowds flocked to the exhibition. Людзі валам валілі на выставу.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

the masses

ма́сы pl., про́стыя працо́ўныя лю́дзі, наро́дныя ма́сы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

арха́нтрапы

(ад гр. archaios = старажытны + -антрап)

самыя старажытныя выкапнёвыя людзі (пітэкантрапы, сінантрапы і інш.), блізкія па ўзроўню эвалюцыйнага развіцця.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

глуш, -ы́, ж.

1. Густа парослы ўчастак лесу.

Лясная г.

2. Аддаленае ад паселішчаў месца; захалусце.

Жыву ў глушы, далёка ад горада.

У такую г. аўтобусы не даходзяць.

3. Позняя, глухая пара.

У такую г. людзі адпачываюць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

дваро́вы, -ая, -ае.

1. Які адносіцца да хаты, сядзібы, знаходзіцца на двары¹ (у 1 і 2 знач.).

Дваровыя пабудовы.

2. Прыгонны, узяты ў панскі двор для абслугоўвання памешчыка (пра сялян) (гіст.).

Дваровыя людзі.

Флігель для дваровых (наз.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)