канстыту́цыя¹, -і, мн. -і, -цый, ж.

Асноўны закон дзяржавы, які вызначае асновы грамадскага і дзяржаўнага ладу, сістэму дзяржаўных органаў, правы і абавязкі грамадзян.

К.

Рэспублікі Беларусь.

|| прым. канстытуцы́йны, -ая, -ае.

К. лад.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

system

[ˈsɪstem]

n.

1) сыстэ́ма f.

2) Biol. суку́пнасьць во́рганаў, аргані́зм -у m.

3) лад -у m.

the social system — грама́дзкі лад

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

capitalistic

[,kæpətəlˈɪstɪk]

adj.

капіталісты́чны

the capitalistic system — капіталісты́чны лад

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

tribal

[ˈtraɪbəl]

adj.

пляме́нны; ро́давы

tribal system — ро́давы лад

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Не́лад ’не́парадак, нязгода’ (Нас.), нэ́лад ’нелады’ (драг., З нар. сл.), укр. не́лад ’бязладзіца, непарадак’, рус. не́лад ’раздор, нязгода’. З не і лад, гл. ладзіць; сюды ж неладом ’не ў лад, бязладна’ (Ян.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

нетрыва́ласць, ‑і, ж.

Уласцівасць нетрывалага. Рэвалюцыя зламала стары лад жыцця, паказала яго нетрываласць. Адамовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сацыялі́зм, -у, м.

Грамадскі лад, які характарызуецца грамадскай уласнасцю на сродкі вытворчасці, адсутнасцю эксплуатацыі чалавека чалавекам і прынцыпам: ад кожнага па яго здольнасцях, кожнаму па яго працы.

Пабудова сацыялізму.

|| прым. сацыялісты́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

mode

I [moʊd]

n.

1) спо́саб -у m.

2) Gram. лад -у m.

the indicative (imperative) mode — абве́сны (зага́дны) лад

3) Mus. лад -у m., тана́льнасьць f.

II [moʊd]

n.

1) мо́да f.

2) звы́чай -ю m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

дэмакра́тыя, ‑і, ж.

1. Палітычны лад, пры якім вярхоўная ўлада належыць народу. Сацыялістычная дэмакратыя.

2. Спосаб кіраўніцтва якім‑н. калектывам, які забяспечвае шырокі ўдзел і рашаючы ўплыў усяго калектыву. Унутрыпартыйная дэмакратыя. Прафсаюзная дэмакратыя.

•••

Буржуазная дэмакратыя — палітычны лад, пры якім парламентарызм з’яўляецца прыкрыццём дыктатуры буржуазіі над працоўнымі.

Народная дэмакратыя — палітычны лад у радзе краін Еўропы, які выконвае функцыю дыктатуры пралетарыяту для ліквідацыі капіталістычных элементаў і пабудовы сацыялістычнай грамадства.

[Ад грэч. dēmos — народ і kratos — сіла, улада.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

conditional [kənˈdɪʃənəl] adj.

1. умо́ўны; абумо́ўлены

2. ling. умо́ўны;

the conditional (mood) умо́ўны лад

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)