kurzyć

незак.

1. пыліць; уздымаць пыл;

2. курыць; дыміць чым;

3. кніжн. церушыць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

падкуры́ць, ‑куру, ‑курыш, ‑курыць; зак., каго-што.

1. Абкурыць злёгку, нямнога. Падкурыць пчол. □ — Нібы чорт зеллем паганым падкурыў хату Супрона Дразда і Змітрука Карча, — казалі сяляне, чуючы кожны дзень, сварку ў іх хатах. Чарот.

2. Падвэндзіць. — Ядлоўцам я .. кумпячкі падкуру, каб не залежваліся. Бажко. Частку [рыбы] засмажылі, а частку падкурылі ды павесілі сушыцца. Маўр.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Wihrauch

m -s

1) ла́дан, фімі́ям

2) перан. фімі́ям

j-m ~ struen — куры́ць фіміцм, ліслі́віць каму́-н.

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

пыл (род. пы́лу) м., пыль ж.;

касмі́чны п. — косми́ческая пыль;

аж п. куры́ць — дым коромы́слом; пыль столбо́м;

пуска́ць п. у во́чы — пуска́ть пыль в глаза́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

you [ju:, ju] pron. ты, цябе́, табе́; вы, вас, вам;

You can’t smoke here. Тут нельга курыць;

between you and me памі́ж на́мі;

if I were you на тваі́м ме́сцы;

you and yours ты і твае́ блі́зкія

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

verruchen

1.

vt

1) куры́ць

2) пракуры́ць (грошы)

2.

vi (s)

1) выдыха́цца, выпара́цца

2) прахо́дзіць (пра гнеў)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

абкуры́ць, ‑куру, ‑курыш, ‑курыць; зак., каго-што.

1. Абдаць каго‑, што‑н. дымам. Абкурыць пчол. □ [Бешчат:] — Але вы не стрымлівайце сябе, мяне ўжо так абкурылі, што нават кашуля смярдзіць ад дыму. Бажко.

2. Зрабіць што‑н. рудым, чорным ад дыму. Абкурыць пальцы.

3. Разм. Скурыць чый‑н. тытунь, папяросы.

4. Карыстаючыся, зрабіць больш зручным, прыемным для курэння. Абкурыць люльку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

surowo

I

сурова, строга;

”palenie surowo wzbronione” — «не курыць

II

: na surowo — у сырым выглядзе

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

risk2 [rɪsk] v.

1. рызыкава́ць;

When people start smoking, they are risking their health. Калі людзі пачынаюць курыць, яны рызыкуюць сваім здароўем.

2. адва́жвацца, асме́львацца;

I can’t risk a failure. Я не магу пайсці на яўны правал.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

насмакта́цца, ‑смакчуся, ‑смокчашся, ‑смокчацца; зак.

1. Смокчучы, напіцца чаго‑н.; уволю, многа пасмактаць. Насмокчуцца [мурашкі] соку і не могуць утрымацца, падаюць уніз — як спелыя ягады. Кандрусевіч.

2. перан. Разм. Уволю накурыцца. Пакуль не насмокчуцца [бацька і Пашка], пакуль злёгку не пойдуць кругам галовы ад моцнага самасаду, будуць курыць і маўчаць. Паўлаў.

3. перан. Груб. Напіцца п’яным.

•••

Насмактацца крыві чыёй — тое, што і напіцца крыві (гл. напіцца).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)