zwalniać
незак.
1. запавольваць;
zwalniać kroku — запавольваць хаду (крок);
2. вызваляць;
3. звальняць
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
Сто́пень ‘ступень, крок’, ‘ступень (мера якасці)’ (Нас., Байк. і Некр.), сто́пэнь ‘адзнака’ (беласт., Сл. ПЗБ), ст.-бел. стопень ‘ступень, этап’ (Ст.-бел. лексікон). Звязана чаргаваннем галосных з ступень (гл.). Паводак націску, магчыма, запазычана з польск. stopień ‘ступень, прыступка, мера якасці’ (тое ж — Сл. ПЗБ, 4, 590).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
былі́нка, ‑і, ДМ ‑нцы; Р мн. ‑нак; ж.
Адно каліва травы, сцяблінка, травінка. Запыніш крок. Спакой і ціш — Былінка нават не схіснецца. Колас. Зелянеюць лугі, выкідваецца клейкі ліст на бярозе.., былінкі прашываюцца праз леташні ліст. Лынькоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ненадо́ўга, прысл.
На кароткі час. — Дзе ты быў? — запытаўся.. [бацька] цвёрдым, зусім не хворым голасам. — Ненадоўга на двор выйшаў, тата. Чарнышэвіч. [Шэмет:] — Мы да вас ненадоўга. Пазнаёмімся з гаспадаркай і паедзем. Лобан. [Лясніцкі] павялічваў крок, але ненадоўга — зморанасць перамагала. Шамякін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
elastic
[ɪˈlæstɪk]
1.
adj.
1) элясты́чны
2) пру́гкі, спружы́ністы, пру́ткі
an elastic step — пру́гкі крок
2.
n.
гу́мка f.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
unrelenting
[,ʌnrɪˈlentɪŋ]
adj.
1) нячу́лы, бязьлі́тасны
2) нязьме́ншаны (пра вы́сілак), незапаво́лены (крок); неасла́бны
3) няўмо́льны
unrelenting anger — няўмо́льная злосьць
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
sążnisty
сажнёвы;
sążnisty nos — вялізны нос;
sążnisty krok — сажнёвы крок;
sążnisty rachunek — вялікі рахунак
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
Скарако́л ‘дзве ніткі, скручаныя ў адну’ (Жд. 2). Казлова (Этимология–1982, 51) параўноўвае з балг. крачо́л ‘калашына’, дыял. краке́л ‘крук, кручок’, макед. кракел ‘крук’, в.-луж. kročel ‘крок’, на падставе якіх узнаўляецца прасл. *(s)korkъlъ/*(s)korčьlъ, дэрываты прасл. *(s)korkъ, што з семантычнага боку недастаткова абгрунтавана. Параўн. карачкі і карачун (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
вульга́рны, ‑ая, ‑ае.
1. Пошлы, непрыстойны, грубы. Вульгарны танец. Вульгарны выраз.
2. Спрошчаны да крайнасці, да скажэння сэнсу. Вульгарны матэрыялізм. Вульгарны сацыялагізм. □ — Мастацтва не можа цярпець вульгарнай просталінейнасці, — сказаў .. [мастак] прыяцелю і ступіў крок наперад, даючы зразумець, што галоўнае сказана ім. Скрыган.
[Ад лац. vulgaris — агульнанародны.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
зме́ншыць сов. уме́ньшить; уба́вить; уме́рить;
з. до́зу чаго́-не́будзь — уме́ньшить (уба́вить) до́зу чего́-л.;
з. небяспе́ку — уме́ньшить опа́сность;
з. крок — уба́вить (уме́рить) шаг
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)