step1 [step] n.
1. крок;
direct/turn one’s steps накіро́ўвацца (куды-н.);
make a false step спатыка́цца;
step by step крок за кро́кам, паступо́ва;
step for step нага́ ў нагу́;
within a step of there адзі́н крок адту́ль;
It’s a long step to the river. Да рэчкі яшчэ далёка.
2. пахо́дка, хада́;
a light step лёгкая хада́;
watch your step! infml будзь асцяро́жным!;
We must hasten our steps. Мы павінны ісці крыху хутчэй.
3. прысту́пка, падно́жка (экіпажа), перакла́дзіна (драбіны);
a flight of steps ле́свічны марш
4. ход, рух напе́рад;
the first steps towards peace пе́ршыя кро́кі да мі́ру;
What’s the next step? Што будзем рабіць далей?
5. ме́ра, дзе́янне, крок, за́хады;
take steps рабі́ць за́хады
6. па, такт (у танцы)
♦
in step/out of step у нагу́/не ў нагу́
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
неслухмя́ны, ‑ая, ‑ае.
Тое, што і непаслухмяны. Яўхім.. дужай рукой прыпыніў неслухмянага каня, весела паздароўкаўся. Мележ. Неслухмяныя ногі адводзілі ўбок. Арыядна смялей накіроўвала крок. Дубоўка. Я міжвольна схамянуўся. Неслухмяны чуб паправіў. Панчанка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
чака́нны прям., перен. чека́нный;
ч. стан — чека́нный стан;
~нная рабо́та — чека́нная рабо́та;
ч. крок — чека́нный шаг;
ч. верш — чека́нный стих
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
зні́шчыцца, ‑чыцца; зак.
Трапіўшы пад згубнае ўздзеянне каго‑, чаго‑н., спыніць сваё існаванне; знікнуць, загінуць. [Бамбардзіроўкай] накрывалася зямля крок за крокам. Так няйначай павінна была знішчыцца артылерыя, што спыніла тут увесь рух на ўсход. Чорны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ма́ршавы, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да марша 1. Маршавы крок. Маршавая песня.
2. Які адпраўляецца для папаўнення дзеючай арміі з запасных войск. Калі пачалася вайна, .. [Аўсеева] з маршавай ротай накіравалі на фронт. Быкаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
угрунтава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак., што.
1. Зрабіць больш устойлівым, моцным, надзейным; усталяваць.
2. Прывесці пераканаўчыя доказы, матывы ў карысць чаго‑н.; абгрунтаваць. Угрунтаваць прычыну сваёй просьбы. □ [Генадзю] хацелася нечым угрунтаваць свой крок, свой учынак. Сабаленка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
рашу́чы в разн. знач. реши́тельный;
р. чалаве́к — реши́тельный челове́к;
р. мо́мант — реши́тельный моме́нт;
~чыя ме́ры — реши́тельные ме́ры;
р. крок — реши́тельный шаг
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
zbliżyć się
зак. зблізіцца; наблізіцца; прыблізіцца;
zbliżyć się na krok — наблізіцца на крок
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
zwalniać
незак.
1. запавольваць;
zwalniać kroku — запавольваць хаду (крок);
2. вызваляць;
3. звальняць
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
Сто́пень ‘ступень, крок’, ‘ступень (мера якасці)’ (Нас., Байк. і Некр.), сто́пэнь ‘адзнака’ (беласт., Сл. ПЗБ), ст.-бел. стопень ‘ступень, этап’ (Ст.-бел. лексікон). Звязана чаргаваннем галосных з ступень (гл.). Паводак націску, магчыма, запазычана з польск. stopień ‘ступень, прыступка, мера якасці’ (тое ж — Сл. ПЗБ, 4, 590).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)