заби́ться в разн. знач. забі́цца, мног. пазабіва́цца; (забраться в угол и т. п. — ещё) зашы́цца, мног. пазашыва́цца;

заби́ться в у́гол забі́цца (зашы́цца) у кут;

заби́лся кран забі́ўся кран.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

доверну́ть сов.

1. давярну́ць;

доверну́ть носки́ воен. давярну́ць наскі́;

2. (кран, винт) дакруці́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

derrick

[ˈdеrɪk]

n.

1) пад’ёмны кран -а m.

2) бурава́я вы́шка f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

стралавы́, ‑ая, ‑ое.

1. Забяспечаны стралой (у 3 знач.). Стралавы кран.

2. у знач. наз. стралавы́, ‑ога, м. Рабочы, які кіруе стралой пад’ёмных механізмаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дакруці́ць, ‑кручу, ‑круціш, ‑круціць; зак., што.

1. Скончыць круціць, пракручваць што‑н. Дакруціць заверцень. Дакруціць дзірку.

2. Закруціць поўнасцю, да канца. Дакруціць кран. Дакруціць гайку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

водаправо́дны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да водаправода. Водаправодная сетка. Водаправодны кран. □ З Полацка на будоўлю прыйшла лінія электраперадачы; пракладваліся водаправодныя і каналізацыйныя трубы. Хадкевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шага́ючы, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які перасоўваецца пры дапамозе пачарговай перастаноўкі апорных частак у напрамку руху (пра машыны, механізмы). Шагаючы экскаватар. Шагаючы пад’ёмны кран. Шагаючы дамкрат.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Láufkran

m -(e)s, -kräne тэх. маставы́ кран

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

spigot

[ˈspɪgət]

n.

1) шпунт -а m., заты́чка f.

2) кран -а m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

манці́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; незак., што.

Рабіць мантаж, зборку чаго‑н. Манціраваць кран. Манціраваць вежу. Манціраваць фільм. □ Група рабочых манціравала абсталяванне, аб нечым узрушана размаўляючы. Гамолка.

[Ням. montieren, фр. monter — збіраць.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)