трусі́ны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да труса. Трусінае мяса. Трусіная шкура. // Зроблены з футра труса. Трусіны каўнер. Трусіная шапка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сівы́, -а́я, -о́е.

1. Белы, серабрысты, які страціў афарбоўку (пра валасы); пасівелы, колеру попелу.

Сівыя вусы.

Сівая галава.

Сівая жанчына.

2. 3 прымессю белай шэрсці (пра футра).

С. каўнер.

С. каракуль.

3. перан. Які мае адносіны да старажытнасці, далёкага мінулага.

Сівыя вякі.

|| наз. сі́васць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

адпаро́ць, ‑пару, ‑пораш, ‑пора; зак., што.

Разрэзаўшы, разарваўшы ніткі па шве, аддзяліць прышытае. Адпароць каўнер. □ Жонка — не рукаў, не адпораш. Прыказка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перафастрыгава́ць, ‑гую, ‑гуеш, ‑гуе; зак., што.

1. Сфастрыгаваць нанава, іначай. Перафастрыгаваць блузку. Перафастрыгаваць каўнер.

2. Пафастрыгаваць усё, многае. Перафастрыгаваць усе швы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

со́баль, ‑я, м.

1. Невялікі драпежны звярок сямейства куніцавых з каштоўным футрам бурай афарбоўкі.

2. Футра гэтага звярка. Абшыты собалем каўнер.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цыге́йка, ‑і, ДМ ‑йцы, ж.

Футра, вырабленае са сякуры авечкі цыгайскай пароды. Хлопец падняў каўнер, затуліў твар казытлівай цыгейкай. Кандрусевіч.

[Ад ням. Ziege — каза.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

яно́т, ‑а, М яноце, м.

1. Невялікі драпежны звярок з цёмна-жоўтым густым футрам.

2. Футра гэтага звярка. Каўнер з янота.

[Ад лац. geneta.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сму́шкавы

1. сму́шковый, мерлу́шковый;

с. каўне́р — сму́шковый (мерлу́шковый) воротни́к;

2. сму́шковый;

~выя аве́чкі — сму́шковые о́вцы

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

зацячы́, 1 і 2 ас. не ўжыв., -цячэ́; зацёк, -цякла́, -ло́; зак.

1. Пра што-н. вадкае, цякучае: трапіць, заліцца куды-н.

Вада зацякла за каўнер.

2. Намокнуць, праняцца чым-н. вадкім.

Столь зацякла.

3. Апухнуць, ацячы.

Вока зацякло.

4. Пра часткі цела: анямець.

Ногі зацяклі.

|| незак. зацяка́ць, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

marynarski

1. флоцкі;

2. матроскі;

kołnierz marynarski — матроскі каўнер

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)