аблуза́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Ачысціць ад шкарлупіны, кары і пад. [Платон:] — На, патрымай, а я табе часнаку аблузаю, закусіш. Чарнышэвіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зві́ліна, ‑ы, ж.

Невялікае скрыўленне, закруглены заварот; загіб. Звіліна ракі. / Пра хвалістыя складкі на паўшар’ях мозгу. Звіліны на кары галаўнога мозгу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

парэ́піна, ‑ы, ж.

Разм. Месца, дзе што‑н. парэпалася; шурпатасць. Рыгор бачыў, як, чапляючыся за парэпіны кары, спрабаваў лезці Ясь. Сабаленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

плутон,

магматычны масіў у верхніх слаях зямной кары.

т. 12, с. 436

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

вядзьма́р, ведзьмара, мн. ведзьмары, ‑оў; м.

Той, хто займаецца вядзьмарствам. На шурпатай кары клалі знак ведзьмары На людскую нядолю і гора. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мінера́л, ‑у, м.

Неарганічнае злучэнне, якое выступае ў прыродзе пераважна ў выглядзе крышталяў і з’яўляецца састаўной часткай зямной кары і іншых касмічных цел.

[Фр. minéral.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

paring

[ˈperɪŋ]

n.

1) абрэ́зкі; лупі́ны pl. кара́ f.

2) абіра́ньне, абрэ́званьне лупі́наў; зьдзіра́ньне кары́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Каро́ба ’посуд з ліпавай кары, зроблены для сыпкіх рэчываў’ (Нас.). Гл. кораб.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

я́рус, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Рад гарызантальнага размяшчэння прадметаў адзін над другім.

Дошкі складзены ў пяць ярусаў.

2. Адзін з сярэдніх або верхніх паверхаў у глядзельнай зале.

Ложа другога яруса.

3. Рыбалоўная снасць у выглядзе доўгай вяроўкі з кручкамі (спец.).

4. Пласт зямной кары (спец.).

|| прым. я́русны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Tódesstrafe

f -, -n смяро́тная ка́ра, юрыд. пакара́нне сме́рцю

bei ~ — пад стра́хам смяро́тнай ка́ры

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)