Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
application
[,æplɪˈkeɪʃən]
n.
1) ужыва́ньне, скарыста́ньне, дастасава́ньне n.
the application of your knowledge — дастасава́ньне ва́шых ве́даў
2) ма́заньне n.
application of an ointment to a chapped skin — ма́заньне патрэ́сканае ску́ры ма́сьцю
3) ужыва́ньне n.
a word of wide application — сло́ва шыро́кага ўжыва́ньня
4) зая́ваf.
application for the position — зая́ва на паса́ду
5) стара́ннасьць, руплі́васьць, адда́насьць f.
By application to his work he got a better position — У выніку руплі́васьці на пра́цы ён даста́ў ле́пшае стано́вішча
6) кампу́тарная прагра́ма
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
дэклара́цыя, ‑і, ж.
1. Афіцыйная заява аб чым‑н.; урачыстае абвяшчэнне ўрадам або партыяй якіх‑н. прынцыпаў сваёй палітыкі, а таксама дакумент, у якім яны выкладзены. Выступіць з дэкларацыяй. Урадавая дэкларацыя. Дэкларацыя аб утварэнні СССР.
2. Назва некаторых афіцыйных дакументаў з паведамленнем якіх‑н. патрэбных звестак. Гандлёвая дэкларацыя.
3.перан. Немастацкае, абстрактнае апісанне, якое не выклікае эмоцый, або чыё‑н. выказванне такога характару. Некаторыя.. паэты павярхоўна падыходзілі да з’яў жыцця, мастацкае адлюстраванне жыцця падмянялі дылетанцкімі, верхаглядскімі дэкларацыямі.Навуменка.Дэкларацыя, якая б яна ні была.., ніяк не можа замяніць актыўнасць уласна-мастацкай, актыўнасць вобразнага пазнання.Бярозкін.
[Ад лац. declaratio — заява, аб’ява.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
petition
[pəˈtɪʃən]1.
n.
1) зая́ваf., афіцы́йная про́сьба, пэты́цыя f.
2) стара́ньне n.
a petition for a new school — стара́ньне пра но́вую шко́лу
3) малі́тва f.
2.
v.
1) мо́цна прасі́ць, дамага́цца
2) падава́ць про́сьбу, пэты́цыю
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Don’t go making any rash decisions! Не прымай паспешлівых рашэнняў!;
It was rather rash of you to lend them your car. З вашага боку было безразважна пазычаць ім сваю машыну.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
по́дпіс, ‑у, м.
1.Дзеяннепаводледзеясл. падпісваць — падпісаць (у 1 знач.).
2. Прозвішча, напісанае ўласнаручна пад якім‑н. тэкстам, малюнкам, карцінай і пад. для пацвярджэння свайго аўтарства або згоды з чым‑н. Гэта была... заява. Кароткая. «... Прашу прыняць мяне і ўвесь мой інвентар у калгас». Тады — подпіс: «Ждановіч Міхаіл Селівестравіч».Брыль.Паставіўшы подпіс і дату, Алік прачытаў напісанае ўсё з пачатку.Кулакоўскі.Размашысты подпіс гаварыў пра тое, што чалавек з упэўненасцю сведчыў складзеную для яго па ўсёй форме паперу.Асіпенка.
3. Надпіс над чым‑н., пад чым‑н. [Чыкуноў:] — Прыйдзецца і схему [канструкцыі] перачарціць, і подпіс зрабіць іншы.Васілёнак.У думках [Рыгор] перагарнуў старонкі падручніка, усплыў у памяці і малюнак з подпісам.Б. Стральцоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Éingabe
f -, -en
1) зая́ва
2) пада́ча (заявы)
eine ~ éinreichen (bei D) [ríchten] (an A) — пада́ць зацву (куды-н.)
3) камп. уво́д (да́ных)
die ~ per Máusklick bestätigen — пацве́рдзіць уво́д (да́ных) шчаўчко́м мы́шы
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)