horrid [ˈhɒrɪd] adj. dated or infml бры́дкі, агі́дны; жахлі́вы, страшэ́нны;

What a horrid idea! Якая жудасная думка!

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

brainstorm​1[ˈbreɪnstɔ:m] n.

1. пры́ступ безразва́жнасці/вар’я́цтва/утрапёнасці

2. AmE рапто́ўная бліску́чая/ціка́вая ідэ́я/ду́мка; натхне́нне

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

зні́шчыць, ‑чу, ‑чыш, ‑чыць; зак., каго-што.

Згубным уздзеяннем спыніць існаванне каго‑, чаго‑н. Знішчыць ваўкоў. □ На зямлі сваёй ворага знішчу, як гадзюку, яго растапчу. Астрэйка. // Ліквідаваць. Знішчыць прыгнёт. □ Была тады ўжо ў вёсцы думка — зусім знішчыць межы і вузкія палоскі. Чорны. [Лабановіча] займала адна думка: як знішчыць даклад, каб не папаў ён у рукі паліцыі? Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гно́ма

(гр. gnome = думка)

кароткі выраз павучальнага характару ў форме верша або рытмізаванай прозы; вершаваны афарызм.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

даксо́графы

(ад гр. doksa = думка, погляд + -граф)

старажытнагрэчаскія аўтары, якія ў сваіх творах выкладалі погляды філосафаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

няспе́лы

1. незре́лый, неспе́лый;

н. я́блык — незре́лое (неспе́лое) я́блоко;

2. перен. незре́лый;

~лая ду́мка — незре́лая мысль

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

крыла́ты прям., перен. крыла́тый;

~тая пту́шка — крыла́тая пти́ца;

~тая ду́мка — крыла́тая мысль;

○ ~тыя сло́вы — крыла́тые слова́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

слу́шны де́льный; резо́нный, основа́тельный, состоя́тельный;

~ныя патрабава́нні — де́льные (основа́тельные, состоя́тельные) тре́бования;

~ная ду́мка — де́льная (резо́нная) мысль

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

fallacy

[ˈfæləsi]

n., pl. -cies

памы́лка f.; памылко́вая ду́мка, памылко́вы пагля́д

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

крышталізава́цца, ‑зуецца; зак. і незак.

1. Утварыць (утвараць) крышталі, набыць (набываць) форму крышталяў. Соль крышталізуецца.

2. перан. Набыць (набываць) пэўныя ўстойлівыя формы. Думка крышталізуецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)