belämmert

a разм.

1) дрэнны, непрые́мны

2) абду́раны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

lousy

[ˈlaʊzi]

adj.

1) вашы́вы

2) Sl. благі́, дрэ́нны, нядо́бры; по́длы, ні́зкі, агі́дны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

wrongdoing

[ˈrɔŋ,du:ɪŋ]

n.

1) парушэ́ньне n. (зако́ну, пара́дку); дрэ́нны ўчы́нак

2) кры́ўджаньне n.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

нялю́дскі

1. nicht ménschlich;

2. übermenschlich (звышчалавечы);

3. разм (дрэнны) schlecht, gárstig, schlimm

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

няўда́лы misslúngen, missglückt; úngünstig; féhlgeschlagen, féhlgegangen (які дрэнна ўдаўся); erfólglos (беспаспяховы); missráten (дрэнны)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

podły

podł|y

1. подлы; нягодны;

~y postępek — подлы ўчынак;

2. разм. дрэнны; кепскі;

~y gatunek — дрэнны гатунак;

~a pogoda — кепскае надвор’е

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

непрыгля́дны, ‑ая, ‑ае.

Непрывабны з выгляду; несамавіты. Непрыглядны чалавек. Непрыглядны малюнак. // перан. Дрэнны, якому нельга пазайздросціць. Фатаграфіі рабочага дня і назіранні за выкарыстаннем абсталявання па цэхах далі непрыглядную карціну. Карпаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Мару́ка ’дрэнны, благі’, ’бруднюха, мурза, неахайны’ (Нікан.). Да мара́ты < мара́ць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

harvest​1 [ˈhɑ:vɪst] n.

1. жніво́;

harvest time час збо́ру ўраджа́ю

2. ураджа́й;

a poor harvest дрэ́нны ўраджа́й, няўро́д

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

скве́рный

1. (гадкий) пага́ны, га́дкі, бры́дкі; (мерзкий) агі́дны; (пакостный) паску́дны;

2. (плохого качества, неважный) дрэ́нны, ке́пскі, благі́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)