пака́пваць, ‑ае; незак.

Разм. Капаць патроху, час ад часу. Дождж яшчэ пакапвае.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паспарне́ць, ‑ее; зак.

Зрабіцца спорным, спарнейшым. Нахмарыла яшчэ болей, дождж паспарнеў. Марціновіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зачасці́ць, -чашчу́, -часці́ш, -часці́ць; -часці́м, -часціце́, -часця́ць; зак. (разм.).

1. Пачаць рабіць што-н. часта.

З. у госці.

Дзе не любяць — не гасці, а дзе любяць — не часці (прыказка).

2. Паліцца частымі кроплямі.

Дождж зачасціў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

pouring​2 [ˈpɔ:rɪŋ] adj.

1. праліўны́;

pouring rain праліўны́ дождж, лі́вень

2. разліва́льны; разлі́вачны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

раздажджы́цца, ‑дажджыцца; безас. зак.

Разм. Стаць надоўга дажджлівым, сырым (пра надвор’е). Дождж ліў і ўдзень, і ўночы. Часамі на момант прачышчалася, але хмары валакліся нізка і дождж зноў пачынаў сеяць, як праз сіта. Раздажджылася надоўга. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

працерушы́ць, ‑цярушыць; зак.

Церушыць некаторы час (пра дождж, снег). Снег працерушыў увесь дзень.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зало́жны разг.

1. обложно́й;

з. дождж — обложно́й дождь;

2. (в работе) усе́рдный, рья́ный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

шу́нуць сов., прям., перен. хлы́нуть;

дождж шу́нуў — дождь хлы́нул;

нато́ўп шу́нуў — толпа́ хлы́нула

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

вы́мачыць, -чу, -чыш, -чыць; -чаны; зак.

1. каго-што. Зрабіць зусім мокрым.

Дождж нас вымачыў да ніткі.

2. што. Пратрымаць у вадзе, вадкасці для надання якіх-н. патрэбных уласцівасцей.

В. селядцы.

|| незак. вымо́чваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

прасушы́цца, -ушу́ся, -у́шышся, -у́шыцца; зак.

1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Стаць поўнасцю сухім пасля сушкі.

Падушка прасушылася.

2. Высушыць на сабе адзенне, абутак (разм.).

Трапіў пад дождж, трэба п.

|| незак. прасу́швацца, -аюся, -аешся, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)