Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
walor, ~u
м.
1.кніжн.добрая якасць, годнасць, вартасць;
2. ~y — мн.эк. каштоўнасці
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
гу́шкалка, ‑і, ДМ ‑лцы; Рмн. ‑лак; ж.
Прыстасаванне, на якім гушкаюцца для забавы; арэлі. Бывала, маці звязвала ўнізе тонкія зялёныя галінкі [бярозы] і атрымлівалася добрая гушкалка.Ваданосаў.Віктар помніць Лявона — вясёлага і гаваркога дзядзьку. Гэта ён ім з Ганікам прыладзіў паміж яблынь гушкалку.Б. Стральцоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
зла́дзіцца, ‑джуся, ‑дзішся, ‑дзіцца; зак.
Разм.
1. Патрапіць рабіць што‑н. узгоднена, стройна. Зладзіцца пець. Зладзіцца танцаваць.
2. Атрымацца, уладзіцца. — Ніна — дзяўчына добрая, .. — пахваліла Ганна. — І табе, Зоська, чалавек добры надарыўся, лепшага і я табе пажадаць не магла. Дык няхай бы ўсё яно зладзілася, як трэба.Дуброўскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
healthy[ˈhelθi]adj. здаро́вы (у розных знач.);
have a healthy colour мець квітне́ючы вы́гляд;
a healthy signдо́брая прыме́та;
healthy air здаро́вае паве́тра;
a healthy way of life здаро́вы лад жыцця́
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
plus1[plʌs]n.
1.infml плюс; до́браяя́касць, го́днасць;
His experience is a big plus. Яго вопыт – вялікі плюс.
2. даба́вачная, дадатко́вая ко́лькасць
3.math. (таксамаplus sign) знак плюс (+)
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
зна́тный
1. зна́тны;
зна́тные лю́ди страны́ зна́тныя лю́дзі краі́ны;
2.(хороший) прост. до́бры; (немалый) немалы́;
зна́тный моро́з до́бры маро́з;
зна́тная су́мма немала́я (до́брая) су́ма.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
абно́ва, ‑ы; Рмн. ‑ноў, ж.
Разм. Тое, што і абноўка. [Каця] была добрая швачка, і шыць абновы да яе неслі ледзь не з усяе вёскі.Сачанка.//перан. Нешта новае, толькі што пабудаванае. Ды не ўявіш сягоння цябе [Беларусь] без гранітных абноў і пявучых турбін, і вядомых у свеце машын.Вялюгін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
зру́чнасць, ‑і, ж.
1. Уласцівасць, якасць зручнага (у 1 знач.); добрая прыстасаванасць для выкарыстання, задавальнення якіх‑н. патрэб. Зручнасць кватэры. Зручнасць мэблі.
2. Прыстойнасць, этычнасць. [Чарнавуса] сустрэў пажылы блізарукі рахункавод. Сустрэў, як звычайна са стрыманай ветлівасцю і павагай .. Для зручнасці нават спытаў пра сёе-тое з гаспадарчых спраў.Кулакоўскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)