ill-bred [ˌɪlˈbred] adj. нявы́хаваны; гру́бы;

illbred children нявы́хаваныя дзе́ці;

an ill-bred remark гру́бая заўва́га

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

wedlock [ˈwedlɒk] n. fml (законны) шлюб; жыццё ў шлю́бе;

children born out of wedlock пазашлю́бныя дзе́ці

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

sibling [ˈsɪblɪŋ] n. fml ро́дны брат; ро́дная сястра́;

siblings дзе́ці адны́х бацько́ў;

sibling rivalry дзіця́чая за́йздрасць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

падурэ́ць, -э́ю, -э́еш, -э́е; зак. (разм.).

1. Дурэць некаторы час.

Няхай дзеці трохі падурэюць.

2. (1 і 2 ас. адз. не ўжыв.). Прыйсці ў стан адурэння — пра ўсіх, многіх.

Ад ацэтону ледзь не падурэлі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

заці́хнуць, -ну, -неш, -не; заці́х, -хла; -ні́; зак.

1. Перастаць утвараць якія-н. гукі; перастаць шумець.

Зала заціхла.

Дзеці заціхлі.

2. перан. Аслабіць або спыніць сваю дзейнасць.

Вецер заціх.

|| незак. заціха́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

валту́зіцца, -ту́жуся, -ту́зішся, -ту́зіцца; незак. (разм.).

1. Рабіць бязладныя, хаатычныя рухі, дурэючы або стараючыся вызваліцца з якога-н. становішча.

Дзеці валтузяцца.

2. Доўга займацца якой-н. справай, важдацца.

Няма часу цяпер з гэтым в.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

ку́палка Месца ў рацэ, дзе купаюцца дзеці (Стол.).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

раската́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.

Разм. Пачаўшы катацца, захапіцца катаннем. Раскаталіся дзеці на веласіпедах.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

krzywiczy

krzywicz|y

мед. рахітычны;

~e dzieci — рахітычныя дзеці

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

dzieci

мн.

1. дзеці;

2. студ. жарг. студэнты-першакурснікі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)