Verbum

анлайнавы слоўнік

даліка́тна нареч.

1. делика́тно, ве́жливо, обходи́тельно, предупреди́тельно, учти́во;

2. делика́тно, мя́гко;

3. корре́ктно, щепети́льно;

4. делика́тно, бе́режно, осторо́жно;

5. перен. то́нко;

1-5 см. даліка́тны ^{1, 2, 4, 6, 10}

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

kid-glove

[,kɪdˈglʌv]

adj.

1) у ла́йкавых пальча́тках

2) informal даліка́тны, асьцяро́жны

kid-glove politics — асьцяро́жная палі́тыка

•

- kid gloves

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

ве́тлівы, ‑ая, ‑ае.

Ласкавы, далікатны, прыветлівы. [Містэр Лаян] быў паважны, не маладога ўжо веку чалавек, заўсёды акуратна адзеты, ветлівы, з прыемнымі манерамі. Лынькоў. Гаспадыня аказалася простаю і ветліваю, і старая неўзабаве адчула сябе як дома. Мележ. // Поўны ласкі, прыязнасці, добразычлівасці. — Ну, як у вас справы, дзяўчаты? — запытаўся дырэктар у студэнтак маладжавым, ветлівым голасам. Карпюк. Пан Богут ветлівым паклонам Гасцей вітае дарагіх. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прычаса́ны ¹, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад прычасаць ¹.

2. у знач. прым. З расчасанымі, прыведзенымі ў парадак валасамі. [Пятро] быў паголены, прычасаны, і .. Люба ўжо без агіды пазірала на яго. Марціновіч. А цяпер [Рыгора] — не пазнаць: чысценькі, беленькі, у новым гарнітуры, у чорным капелюшы, у манішцы. Прычасаны, прыгладжаны, гасцінны, далікатны! Гартны.

прычаса́ны ², ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад прычасаць ¹.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Ве́тлівы ’ласкавы, далікатны, прыветлівы’ (БРС, КТС, Бяльк.), сюды ж вытворныя: ветліва (БРС, Гарэц., Яруш., КТС, Бяльк.), ветлівасць ’уласцівасць ветлівага чалавека’ (БРС, Гарэц., Яруш., КТС), укр. вітли́вий, паўд.-рус. ве́тливий ’прыветлівы, ласкавы; развязны, гаваркі’. У іншых слав. мовах не адзначаецца. Усходнеславянскае ўтварэнне ад ветлы (< větъ‑lъ) і суф. ‑ivъ, хаця ўжо ў ст.-слав. мове гэты суфікс успрымаецца, як ‑livъ (Сялішчаў, Старосл. яз., 2, 81).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

squeamish [ˈskwi:mɪʃ] adj.

1. : feel squeamish нудзі́цца

2. даліка́тны, разбо́рлівы; крыўдлі́вы; нерво́вы

3. скрупулёзны; прынцыпо́вы, карэ́ктны (пра прынцыпы, мараль і да т.п.);

He’s very squeamish about honour. Ён вельмі прынцыповы ў пытаннях гонару.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

алкагалі́зм

(фр. alcoholisme, ад alcohol < ар. al-kuhl = далікатны парашок)

хранічная хвароба, якая ўзнікае ад празмернага і частага ўжывання спіртных напіткаў (алкаголю 2).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

ticklish [ˈtɪklɪʃ] adj.

1. адчува́льны да казыта́ння;

a ticklish person чалаве́к, які́ баіцца казыта́ння

2. даліка́тны, склада́ны;

a ticklish qu es tion даліка́тнае пыта́нне;

The whole thing is very ticklish. Справа патрабуе вялікага такту.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

uprzejmy

ветлівы, далікатны; ласкавы;

bądź tak uprzejmy i zrób to teraz — будзь ласкавы, зрабі гэта зараз

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

алкаго́ль

(фр. alcohol, ад ар. al-kuhl = далікатны парашок)

арганічнае злучэнне, у склад малекул якога ўваходзіць група атамаў кіслароду і вадароду;

2) спіртныя напіткі.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)