прыклада́ць несов.

1. прикла́дывать;

2. (присоединять) прилага́ть;

3. (направлять на что-л., применять) прилага́ть;

4. прида́вливать, прижима́ть;

5. разг. прибавля́ть, привира́ть;

1-5 см. прылажы́ць, прыкла́сці;

хоць да ра́ны ~да́й — как шёлковый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

bless [bles] v.

1. бла(га)слаўля́ць; свянці́ць, пасвянці́ць;

bless oneself жагна́цца, хрысці́цца;

The priest blessed the willow branches. Святар пасвянціў галінкі вярбы.

2. fml дабраслаўля́ць, услаўля́ць, усхваля́ць;

We bless your holy name, O Lord. Услаўляем тваё святое імя, Госпадзі.

3. прасі́ць мі́ласці ў Бо́га

4. быць удзя́чным, жада́ць дабра́;

God bless her for sincerity. Дай Божа ёй здароўя за яе шчырасць.

be blessed with smth. быць надзе́леным/азо́раным чым-н.;

He was blessed with great talent. Бог даў яму вялікі талент;

God bless you! Дай вам Бог здаро́ўя!;

Bless me! О Бо́жа! (выражае здзіўленне, спалох і да т.п.);

Bless you! Будзь здаро́ў! (пры чханні)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

пабо́ішча, ‑а, н.

1. Вялікая бітва; бой (у 1 знач.). Ты паўвайны прайшоў сумленныя салдатам, вынес на сваіх плячах не адно пабоішча. Ракітны. Не дай разгарэцца пабоішчам новым, Ты міру, адзінству свайму паслужы. Бачыла. // Месца, дзе адбывалася бітва.

2. Разм. Жорсткая бойка. Удзельнічаць у вулічным пабоішчы.

•••

Лядовае пабоішча — разгром наўгародцамі нямецкіх рыцараў-захопнікаў у 1242 г. у бітве на лёдзе Чудскога возера.

Мамаева пабоішча — а) пра вялікую сварку, бойку; б) пра поўны беспарадак. [Ад імя татарскага хана Мамая, які ў 14 ст. зрабіў спусташальнае нашэсце на Русь]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

food

[fu:d]

n.

1) е́жа f.; стра́ва f.; харч -у m., харчава́ньне n.; корм -у m. (для жывёлы)

give him food and drink — дай яму́ пад’е́сьці й папі́ць

2) пажы́ва f., пажы́так -ку m.

food for the mind (thought) — пажы́ва для ро́зуму (ро́здуму)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

прычы́на ж. причи́на; по́вод м., предло́г м.;

з ~ны — по по́воду, по слу́чаю; всле́дствие, ввиду́, по причи́не, в си́лу;

без дай ~ны — бе́зо вся́кого по́вода, ни с того́ ни с сего́; за здо́рово живёшь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

свято́ша, ‑ы, ДМ ‑у, Т ‑ам, м.; ДМ ‑ы, Т ‑ай (‑аю), ж.

Іран.

1. Чалавек, які прытвараецца і выдае сябе набожным; ханжа. Дзе бог, там і распуста, — Пад крыльцам божым бруд ямчэй хаваць. Святошы ўмеюць шырму святасці саткаць Даволі густа. Корбан. Веруючым карысна ведаць сапраўдны твар гэтых [карыслівых і хцівых] святош. «Звязда».

2. Разм. Пра ціхага, сціплага чалавека. — А ну яе! Святошу з сябе выстаўляе! Нават жартаў не разумее! — адказаў.. [Казак], мацаючы шчаку. — Дай закурыць, Барташэвіч, братка. Карпюк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

схо́ва, ‑ы, ж.

Разм. Тое, што і схоў. [Жора:] — Дай шафёрскія правы Мне, Іван, на схову. Прыходзька. Як нежывы, праляжаў Грыша ў сваёй схове ўвесь дзень. Кірэенка. Народ хлынуў убок, у жыта, шукаючы ратунку. Але якая гэта была схова: зверху ўсё было відаць, як на далоні. Гурскі.

•••

Пад сховай (‑аю) чаго — тое, што і пад сховам чаго (гл. схоў). Мне не было ніколі ў галаве. Што буду я, Закінуты ў Палессе .. Тайком паўзці Пад сховаю начы. Астрэйка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

трэль 1, ‑і, ж.

Пералівістае дрыжачае гучанне, якое ўтвараецца хуткім чаргаваннем двух суседніх тонаў. Нясмелае шчоўканне салаўя перайшло ў звонкую, пераліўчатую трэль. Стаховіч. — А ну, дай рог, — сказаў бацька. Прыклаў новы срэбны рог Алеся да вуснаў, апрабаваў, перабраўшы некалькі гукаў, і раптам, як падарыў халоднаму святлу празрыстую трэль. Караткевіч. // Пералівістыя гукі; частыя гукі. А Пракопаў нос вывеў такія грэлі, якіх не выводзіў яшчэ ні разу. Колас.

[Іт. trillo.]

трэль 2, ‑і, ж.

Спец. Спецыяльна пракладзеная дарога для тралёўкі драўніны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

укругаву́ю, прысл.

1. Па кругу, у кругавым напрамку. Дай, божа... На здароўе.. — з шумам адказалі ўсе, і чарка пайшла ўкругавую. Пестрак. Шырока расставіўшы ногі, Шаховіч пачаў ўкругавую ганяць ручку. Машына не заводзілася. Мяжэвіч.

2. У цэлым і прыблізна, на круг. Заданне брыгада выконвае ўкругавую штодня на 110–125 працэнтаў. Васілевіч. [Васіль:] — У наступным годзе — на першы план ураджай. Чаго б гэта ні каштавала, а давесці да даваеннага — дванаццаць цэнтнераў ўкругавую. Потым з года ў год павышаць. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Dulce etiam fugias, quod fieri amarum potest

Пазбягай салодкага, якое можа стань горкім.

Избегай сладкого, которое может стать горьким.

бел. Салодкая яда ‒ жывату бяда. Горкае лечыць, а салодкае калечыць. Дай кішцэ волю — праясі долю. Лішняе — у папа ў рукавах.

рус. Сладкого не досыта, горького не допьяна. Горьким лечат, а сладким калечат.

фр.

англ. Even sugar itself may spoil a good dish (Даже сахар может испортить хорошее блюдо).

нем. Wenn die Maus satt ist, schmeckt das Mehl (Когда мышь сыта, ей мука не вкусна).

Шасцімоўны слоўнік прыказак, прымавак і крылатых слоў (1993, правапіс да 2008 г.)