Verbum

гу-гу́.

У выразе: ні гу-гу, у знач. вык. (разм.) — маўчаць, не гаварыць ні слова або просьба ці загад маўчаць.

Пра гэта — нікому ні гу-гу.

добразычлі́вец, -ліўца, мн. -ліўцы, -ліўцаў, м.

Той, хто прыхільна, спагадліва адносіцца да каго-н.

Гэта быў шчыры д.

|| ж. добразычлі́ўка, -і, ДМ -ліўцы, мн. -і, -лівак.

быва́лы, -ая, -ае.

1. Які многа дзе бываў і многа бачыў, з вялікім жыццёвым вопытам.

Ён чалавек б.

2. Прывычны, які бываў ужо раней.

Справа гэта бывалая.

бязгрэ́шны, -ая, -ае.

1. Які не зрабіў граху.

Гэта быў б. чалавек.

2. Які не мае ў сабе нічога дрэннага; чысты.

Бязгрэшныя думкі.

|| наз. бязгрэ́шнасць, -і, ж.

сяржа́нт, -а, М -нце, мн. -ы, -аў, м.

Званне малодшага каманднага саставу ў арміі і міліцыі, а таксама асоба, якая мае гэта званне.

|| прым. сяржа́нцкі, -ая, -ае.

фельдма́ршал, -а, мн. -ы, -аў, м.

У рускай дарэвалюцыйнай і некаторых замежных арміях: вышэйшае генеральскае званне, а таксама асоба, якая мае гэта званне.

|| прым. фельдма́ршальскі, -ая, -ае.

фрэ́йліна, -ы, мн. -ы, -лін, ж.

Званне прыдворнай дамы, якая знаходзіцца пры царыцы, каралеве, прынцэсе і пад., а таксама асоба, якая мае гэта званне.

Надаць званне фрэйліны.

гэ́ты, -ага, м., гэ́та (гэ́тая), -ай, ж., гэ́та (гэ́тае), -ага, н., мн. гэ́тыя, -ых, займ. указ.

1. Паказвае на асобу або прадмет, якія знаходзяцца перад вачамі.

Г. ці той лес? Гэтага чалавека не сустракаў ніколі.

2. Паказвае на адрэзак часу, пра які ідзе гаворка.

Гэтымі днямі на рыбу не прыйдзецца ісці.

3. Паказвае на ўжо вядомую асобу або прадмет.

Дзіўны чалавек г.

Галілей!

Ах, гэтыя модніцы!