запа́льчывы, ‑ая, ‑ае.

Які лёгка ўзбуджаецца, запаляецца; гарачы. Запальчывы чалавек. // Азартны, задзірлівы. Запальчывы характар. □ Тады пайшлі з залы і слухачы, выносячы запальчывыя спрэчкі ў цішыню вуліцы. Галавач.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

збі́цень, збітню, м.

1. Уст. Гарачы напітак, які гатаваўся з вады, мёду і вострых прыпраў.

2. Разм. Пра густую масу, збітую, скалочаную з чаго‑н. Збіць збіцень.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

грог

(англ. grog)

гарачы напітак з рому, каньяку або гарэлкі, змешаных з вадой і цукрам.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

кавале́рскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да кавалера, належыць яму. Кавалерскі такт. □ [Падлоўчы] успамінаў тады свае маладыя кавалерскія гады, свой жывы і гарачы нораў, свой спрыт да паненак. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

impetuous

[ɪmˈpetʃuəs]

adj.

1) імпэ́тны, няўпы́нны, нестрыма́ны

2) па́лкі, гара́чы, безразва́жны, пары́вісты

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

mettlesome

[ˈmetəlsəm]

adj.

по́ўны запа́лу, па́лкі; адва́жны, рашу́чы, энэргі́чны; гара́чы (пра каня́)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

знату́жыцца, ‑жуся, ‑жышся, ‑жыцца; зак.

Разм. Надарвацца, падарвацца. — Той жа завідушчы, Ахрэм, у дровы ездзіў. Дык такі воз наваліў .., а конь гарачы, то знатужыўся. Вока стала кр[оўю] налівацца. Ермаловіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

по́перак, прысл. і прыназ.

Разм. Тое, што і папярок. Гарачы .. быў [Андрэй] — слова поперак не скажы. Пташнікаў. Я ляжу поперак воза і.. бачу, як далёка над лесам лягла сіняя хмара. Ракітны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уме́раны, -ая, -ае.

1. Сярэдні паміж крайнасцямі — не вялікі і не малы, не гарачы і не халодны і пад.

Умераная скорасць.

Умераная вільготнасць.

Умераныя патрабаванні.

2. Пра клімат: сярэдні паміж гарачым і халодным.

У. клімат.

У. пояс.

3. Які трымаецца сярэдняй палітычнай лініі, схільны да кампрамісу, згодніцтва.

Умеранае крыло рэфарматараў.

Умераная палітыка.

|| наз. уме́ранасць, -і, ж. (да 1 і 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

heated [ˈhi:tɪd] adj.

1. узбу́джаны, разгара́чаны (пра чалавека); гара́чы, заўзя́ты (пра спрэчку)

2. нагрэ́ты (пра пакой, будынак і да т.п.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)