wykonywać

незак.

1. выконваць;

2. вырабляць, рабіць;

wykonywać swój zawód — выконваць сваю працу; працаваць па спецыяльнасці

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

исправля́ть несов.

1. (чинить) папраўля́ць, рамантава́ць;

2. (устранять недостатки) выпраўля́ць; (вносить поправки) пра́віць;

3. (обязанности) выко́нваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дрэсірава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; незак., каго-што.

Вучыць (жывёл) выконваць пэўныя дзеянні. Дрэсіраваць сабак. Дрэсіраваць галубоў. // перан. Разм. Прывучаць да строгай дысцыпліны; муштраваць.

[Ад фр. dresser.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Вайдава́ць, вайтава́ць ’злаваць, злавацца, знаходзіцца ў роспачы, адчаі’ (КЭС). Укр. войдувати ’буяніць, дэбашырыць’. Балтызм, параўн. літ. vaĩdytis ’сварыцца’. Варыянт з ‑т‑, магчыма, у выніку збліжэння з войт, вайтаваць ’выконваць ролю войтаў злавацца’ (параўн. рус. смал. войтить ’выконваць пасаду войта’) або з вайцяць ’сварыцца’ (ашмян.). Рудніцкі (1, 463) лічыць укр. войдуватися ’вазіцца’ неалагізмам, утвораным на базе кантамінацыі ўкр. возитися і ўкр. воювати.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

do the honors

выко́нваць абавя́зкі гаспады́ні ці гаспадара́, прыма́ць гасьце́й

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

carry out

выко́нваць (зага́ды, інстру́кцыі), зрабі́ць, зако́нчыць, праве́сьці (плян, до́сьлед)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

пасыла́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да паслаць ​1.

•••

Толькі па смерць пасылаць каго — пра таго, хто, пайшоўшы выконваць якое‑н. даручэнне, доўга не вяртаецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

каларату́ра, ‑ы, ж.

1. Упрыгожванне вакальнай партыі тэхнічна цяжкімі пасажамі, трэлямі, руладамі.

2. Здольнасць голасу выконваць такія пасажы, трэлі, рулады. У спявачкі выдатная каларатура.

[Іт. coloratura.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

асісці́раваць

(лац. assistere)

быць памочнікам пры спецыялісце, выконваць абавязкі асістэнта 1.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

функцыяні́раваць

(ад лац. fimctio, -onis = выкананне)

выконваць свае функцыі, дзейнічаць, працаваць.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)