Кані́стра ’плоскі бак з герметычнай накрыўкай для захоўвання вадкасцей’ (ТСБМ). З ням. Kanister < лац. canistrum ’плеценая з чароту карзіна’ < ст.-грэч. κάνιστρον ’тс’ < κάννα ’трыснёг’. Запазычанне з перыяду Вялікай Айчыннай вайны (Шанскі, 2 (К), 44).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

патэнцыя́л, -у, м.

1. Фізічная велічыня, што характарызуе сілавое поле ў дадзеным пункце (спец.).

2. перан. Ступень магутнасці ў якіх-н. адносінах, сукупнасць сродкаў, неабходных для чаго-н. (кніжн.).

Ваенны п. (рэсурсы для вядзення вайны). Эканамічны п. краіны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

узбрае́нне, -я, н.

1. гл. узброіцца, узброіць,

2. Зброя і боепрыпасы для вядзення вайны, бою.

Новыя віды ўзбраення.

Быць або знаходзіцца на ўзбраенні (пра зброю, якой аснашчаны войскі). Прыняць (узяць) на ў. (таксама перан.: актыўна выкарыстаць што-н.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Kríegszeiten

pl вае́нны час

in ~ — у час вайны́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

declaration [ˌdekləˈreɪʃn] n.

1. дэклара́цыя (дакумент)

2. зая́ва; абвяшчэ́нне;

the declaration of war аб’яўле́нне/абвяшчэ́нне вайны́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ільго́та і (пасля галосных) льго́та, -ы, ДМ -го́це, мн. -ы, -го́т, ж.

Палёгка ў выкананні якіх-н. абавязкаў, прадастаўленне каму-н. якіх-н. пераваг.

Ільготы ўдзельнікам вайны.

Ільготы па інваліднасці.

|| прым. ільго́тны і (пасля галосных) льго́тны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дэнацыфіка́цыя

[ад дэ- + нацызм + -фікацыя]

выкараненне нацызму ў Германіі пасля другой сусветнай вайны.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

◎ Кліп-кліп ’перадача характэрнага скрыпу абутку на драўлянай падэшве’: «Пасля вайны хадзілі у клікатнях, клікатні гібаліся, і як ідзешß кліп‑кліп» (Сл. паўн.-зах., 477). З кантэксту відаць, што назва клікатні звязана з кліп‑кліп. Гл. кліпанікі.⇉_

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

франтаві́к, ‑а, м.

Той, хто знаходзіцца або знаходзіўся ў час вайны на фронце. [Ганна Сцяпанаўна:] — Тут адзін франтавік прыйшоў на пабыўку, бацька Вадзі Тапаркова. Кулакоўскі. Геаграфію вывучалі мы па медалях Франтавікоў, што прыйшлі з вайны. Гаўрусёў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дэнацыфіка́цыя, ‑і, ж.

Выкараненне нацызму (фашызму) у Германіі пасля другой сусветнай вайны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)