таталіза́тар, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Механічны лічыльнік на скачках, які паказвае грашовыя стаўкі на таго ці іншага каня, а таксама бюро, якое прымае стаўкі і аддае выйгрыш.

2. Гульня на грошы на скачках.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

канстру́ктарскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да канструктара, звязаны з канструяваннем. Канструктарскае бюро.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

знахо́дка, -і, ДМ -дцы, мн. -і, -дак, ж.

1. Знойдзеная рэч.

Бюро знаходак (установа, якая вяртае згубленыя рэчы іх уладальнікам).

2. перан. Аб кім-, чым-н. набытым і вельмі патрэбным.

Творчыя знаходкі.

Гэты спецыяліст — з. для прадпрыемства.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зая́вачны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да заяўкі, з’яўляецца заяўкай. Заявачная анкета. Заявачнае бюро.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

турысты́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да турызму. Турыстычныя паходы. Турыстычнае бюро. Турыстычны часопіс.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

employment bureau, employment office

бюро́ пра́цы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

рэкла́мны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да рэкламы. Рэкламнае бюро. // Які з’яўляецца рэкламай. Рэкламны плакат.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выліча́льнік, ‑а, м.

1. Асоба, якая займаецца вылічэннямі. Вылічальнік канструктарскага бюро.

2. Прыбор, які робіць вылічэнні.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

даве́дачны

1. (бюро, аддзел) Áuskunfts-;

2. (літаратура) Náchschlage-

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

канстру́ктарскі Konstruktións-;

канстру́ктарскае бюро́ Konstruktiónsbüro n -s, -s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)