combat [ˈkɒmbæt] n. бой, бі́тва;

a single combat адзінабо́рства, паяды́нак

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

fight​1 [faɪt] n.

1. бой; бо́йка

2. барацьба́, змага́нне

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

разгоре́ться сов., в разн. знач. разгарэ́цца;

дрова́ разгоре́лись дро́вы разгарэ́ліся;

глаза́ разгоре́лись во́чы разгарэ́ліся;

бой разгоре́лся бой разгарэ́ўся.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

інфа́йтынг

(англ. infighting, ад in = унутр + fight = бой)

бой на блізкай дыстанцыі ў боксе.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

люба́я сущ. люба́я, -бо́й ж., ко́жная, -най ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кула́чны кула́чный;

~ная бо́йка — кула́чный бой;

~нае пра́ва — кула́чное пра́во

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

tłuczka

ж. бой (шкла)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

нака́ўт, -а, М -ка́ўце, м.

Стан баксёра ў час бою, калі ён пасля моцнага ўдару на працягу 10 секунд не можа падняцца і працягваць бой.

Паслаць праціўніка ў н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бата́лія

(фр. bataille, ад іт. battaglia = бой, бітва)

1) уст. бітва, бой;

2) перан. бурная сварка, бойка.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

небаяздо́льны, ‑ая, ‑ае.

Няздольны весці бой. Небаяздольная дывізія.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)