Тыпі́ро ‘зараз, цяпер’ (кам., Жыв. сл.). Мясцовы варыянт слова, фанетычна блізкі да паўд.-макед. типъ́ра, типу́ра ‘тс’ (< te‑pьrv‑ з дэйктычнай часціцы і прыметніка *pъrvь або *pъrvъ, гл. БЕР, 7, 955). Гл. тапер, тэпэр, цяпер.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
прыблі́зны, ‑ая, ‑ае.
Не зусім дакладны, але больш-менш блізкі да сапраўднага. Прыблізны падлік. Прыблізныя звесткі. □ Камандуючы быў незадаволены: ён выявіў, што разведчыкі.. карысталіся прыблізнымі данымі, мала рыхтаваліся да аперацый. Мележ.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
шызава́ты, ‑ая, ‑ае.
З шызым адценнем, па колеру блізкі да шызага. У суботу падвечар на агародах закурэлі шызаватыя дымкі. Асіпенка. Шызаватая смуга, дамы паружавелі, і Яўген здагадаўся, што ўзыходзіць сонца. Карпаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
zażyły
zażył|y
сяброўскі; прыяцельскі; блізкі;
~е stosunki — сяброўскія (блізкія) адносіны (стасункі)
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
boyfriend
[ˈbɔɪfrend]
n.
1) кавале́р -а m. (дзяўчы́ны); блі́зкі ся́бра (хлапца́)
2) informal сымпа́тыя f.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
close to
блі́зка да
He is close to a genius — Ён блі́зкі да ге́нія
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
покоро́че
1. нареч. (тро́хі) караце́й; перен. (поближе) бліжэ́й;
2. прил. (тро́хі) караце́йшы, больш каро́ткі; (о расстоянии — ещё) бліжэ́йшы, больш блі́зкі.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
аднаро́дны gléichartig; gleich; verwándt (блізкі, падобны);
грам сказ з аднаро́днымі чле́намі грам ein Satz mit gléichartigen Sátzgliedern
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
гагау́зы, ‑аў; адз. гагауз, ‑а, м.; гагаузка, ‑і, ДМ ‑зцы; мн. гагаузкі, ‑зак; ж.
Народ, па культуры блізкі да балгар, які жыве ў Малдаўскай і Украінскай ССР, а таксама ў Балгарыі і Румыніі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
паўмёртвы, ‑ая, ‑ае.
1. Блізкі да смерці, амаль мёртвы. // перан. Амаль бязлюдны, пусты. Паўмёртвая вуліца. // Часткова засохлы, завялы (пра расліны).
2. перан. Які страціў сілы ад якога‑н. непрыемнага адчування, пачуцця. Паўмёртвы ад страху.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)