Stéinpilz

m -es, -e бараві́к, бе́лы грыб

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

wáchsbleich

a мярцвя́на-бле́дны, бе́лы як палатно́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Wéißbrot

n -(e)s, -e бе́лы [пшані́чны] хлеб

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

жадэі́т, ‑у, М ‑дэіце, м.

Каштоўны белы камень з бледна-зялёным або сіняватым адценнем.

[Фр. jadeite.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цырко́ній, ‑ю, м.

Хімічны элемент, серабрыста-белы, цвёрды, тугаплаўкі метал, які прымяняецца ў тэхніцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бялю́сенькі, ‑ая, ‑ае.

Вельмі белы, сляпуча белы. У верхавінах лесу журботна шумеў вецер, расцярушваючы між галін і на галінах дрэў бялюсенькую снежную сець. Колас. Аж гляджу — трымае мая Ганна аберучкі цэлы сувой палатна, танюсенькага, бялюсенькага, бы снег той. Кірэйчык.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

крап, -у, м.

1. Дробныя, іншага колеру плямкі, крапіны на чым-н.

Белы мармур з шэрым крапам.

2. Умоўная паметка на рубашцы ігральнай карты.

Шулерскі к.

|| прым. кра́павы, -ая, -ае і краплёны, -ая, -ае (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

бая́рышніца, ‑ы, ж.

Белы матылёк з чорнымі шылкамі і крапінкамі на крылах, шкоднік фруктовых дрэў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

какаду́, нескл., н.

Род папугаяў з доўгім чубам і моцнай дзюбай. Чорныя какаду. Белы какаду.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ра́дый, ‑ю, м.

Радыеактыўны хімічны элемент, які ўяўляе сабой серабрыста-белы бліскучы метал. Выпрамяненне радыю.

[Ад лац. raduis — прамень.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)