Verbum

анлайнавы слоўнік

Акто́р, акторка, акцёр, актрыса (БРС). Першыя два словы (ці варыянты) запазычаны з польскай мовы (Карскі, Белорусы, 160). У польскай з лац. actor. Трэцяе запазычана з рускай (Крукоўскі, Уплыў, 84), а ў рускай з французскай acteur у пачатку XVIII ст. Гл. Шанскі, 1, А, 68.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

cameo [ˈkæmiəʊ] n. (pl. cameos)

1. я́ркая эпізады́чная ро́ля, яку́ю сыгра́ў вядо́мы акцёр (у тэатры, кіно)

2. каме́я

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

камі́чны, ‑ая, ‑ае.

1. Які выклікае смех; забаўны. Камічны танец. Камічная паходка. Камічная міна. □ — Вельмі арыгінальны чалавек і столькі розных камічных гісторый ведае. Рамановіч.

2. Камедыйны. Камічны акцёр. Камічная роля. Камічны талент. Камічная опера.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Яроменка Мікалай Мікалаевіч,

беларускі акцёр.

т. 18, кн. 1, с. 302

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

ко́мік, ‑а, м.

1. Акцёр, які іграе камічныя ролі. Амплуа коміка. // перан. Разм. Пра таго, хто ўмее смяшыць, весяліць другіх. [Студэнт] быў, бадай, прыроджаны комік, бо ўмеў сур’ёзна гаварыць смешныя рэчы. Навуменка.

2. Уст. Аўтар камедыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Мім (акцёр) 4/406; 7/207