акцё́р

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. акцё́р акцё́ры
Р. акцё́ра акцё́раў
Д. акцё́ру акцё́рам
В. акцё́ра акцё́раў
Т. акцё́рам акцё́рамі
М. акцё́ру акцё́рах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

акцёр, -а, мн. -ы, -аў, м.

Прафесійны выканаўца роляў у спектаклях, фільмах.

|| ж. актры́са, -ы, мн. -ы, -ры́с.

|| прым. акцёрскі, -ая, -ае.

Акцёрская поза (перан.: знарок прынятая эфектная пастава).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

акцёр м., прям., перен. актёр

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

акцёр, ‑а, м.

Прафесійны выканаўца роляў у спектаклі. [Буйніцкі] быў тыповым акцёрам старога складу на так званыя характарныя, бытавыя ролі. «Полымя». // Разм. Пра чалавека, які паказвае сябе інакшым, чым ён ёсць; прытворшчык.

[Фр. acteur.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

акто́р м., см. акцёр

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

актёр акцёр, -ра м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

лицеде́й уст.

1. (акцёр) акцёр, -ра м.;

2. перен. прытво́ршчык, -ка м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мім, -а, мн. -ы, -аў, м.

Акцёр, які іграе толькі сродкамі мімікі, без слоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

рае́шнік

‘акцёр’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. рае́шнік рае́шнікі
Р. рае́шніка рае́шнікаў
Д. рае́шніку рае́шнікам
В. рае́шніка рае́шнікаў
Т. рае́шнікам рае́шнікамі
М. рае́шніку рае́шніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

тыпа́ж

‘акцёр’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. тыпа́ж тыпа́жы
Р. тыпа́жа тыпа́жаў
Д. тыпа́жу тыпа́жам
В. тыпа́жа тыпа́жаў
Т. тыпа́жам тыпа́жамі
М. тыпа́жу тыпа́жах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)