рэтушо́р, ‑а, м.
Спецыяліст па рэтушаванню. Або тыя бровы? Пэўна рэтушор Так падвёў алоўкам. Танк. У пакой зайшоў Рыгор Галавасцікаў — наш рэдакцыйны мастак-рэтушор. Сабаленка.
[Фр. retoucheur.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
садо́ўнік, ‑а, м.
Спецыяліст па догляду саду і вырошчванню садовых раслін. Садоўнік, відаць, падстрыгаў дрэвы для хараства, каб яны раслі не гонкія, а купчастыя. Пальчэўскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
фальклары́ст, ‑а, М ‑сце, м.
Спецыяліст па фальклору. Шмат хто з сучаснікаў Грыневіча ўспамінае, што фалькларыст пры кожнай нагодзе ўмудраўся пачуць і занатаваць песню. Ліс.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
чаяво́д, ‑а, ДМ ‑дзе, м.
Спецыяліст па вырошчванню чаю; асоба, якая займаецца чаяводствам. Між густой субтрапічнай расліннасці сям-там відаць.. чаяводы — гаспадары гэтых палеткаў. «Беларусь».
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
кры́тык, -а, мн. -і, -аў, м.
1. Чалавек, які выступае з крытыкай (у 1 знач.) чаго-н. Патрабавальны к.
2. Спецыяліст, які займаецца разглядам і ацэнкай літаратурных, музычных, тэатральных і іншых твораў мастацтва. Літаратурны к. Тэатральны к.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс, часткова)
башма́чнік, ‑а, м.
Чыгуначнік, спецыяліст па спыненню вагонаў з дапамогай башмакоў. — Гэта агіднасць! Гэта нахабства! — крычаў башмачнік Сцяпан Стукаў. Яму энергічна падтакваў стрэлачнік Пятро Гуляеў. Васілёнак.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
рахункаво́д, ‑а, М ‑дзе, м.
Служачы бухгалтэрыі, спецыяліст па рахункаводству. Калгасны рахункавод. □ [Лупянка] за рахункавода паставілі, бо вельмі ж разбіраўся ў лічбах, меў схільнасць да іх. Лынькоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
манцёр, ‑а, м.
1. Спецыяліст па электраабсталяванню, электраправодцы; электраманцёр. Манцёр адключаў гірлянды рознакаляровых лямпачак і беражліва спускаў у кузаў машыны. Карпаў.
2. Тое, што і мантажнік.
[Фр. monteur ад monter — збіраць.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
меліяра́тар, ‑а, м.
Спецыяліст па меліярацыі. Андрыян Цітавіч здзівіўся, што за час, які ён не быў тут, меліяратары зрабілі так многа: канал падыходзіў да ракі. Марціновіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
механіза́тар, ‑а, м.
Спецыяліст па механізацыі. // Той, хто працуе на сельскагаспадарчых машынах, займаецца рамонтам іх. Да сходу рыхтаваліся ўсе: і паляводы, і жывёлаводы, і механізатары. Дуброўскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)