Verbum

намардава́цца, ‑дуюся, ‑дуешся, ‑дуецца; зак.

Разм. Вельмі знясіліцца, намучыцца. Намардавацца на цяжкай рабоце. Намардавацца ў дарозе.

невыраша́льны, ‑ая, ‑ае.

Які не паддаецца вырашэнню, які нельга вырашыць; вельмі складаны. Невырашальнае пытанне. Невырашальная праблема.

перанасы́ціць, ‑сычу, ‑сыціш, ‑сыціць; зак., што.

Зрабіць вельмі насычаным, насыціць больш, чым трэба. Перанасыціць паветра парай.

перапе́рчыць, ‑чу, ‑чыш, ‑чыць; зак., што.

Вельмі наперчыць, перадаць перцу ў якую‑н. страву. Пераперчыць суп.

перасаладзі́ць, ‑ладжу, ‑лодзіш, ‑лодзіць; зак., што.

1. Зрабіць вельмі салодкім. Перасаладзіць чай.

2. Пасаладзіць усё, многае.

крупі́на, ‑ы, ж.

Асобнае зерне круп.

•••

Крупіна за крупінай ганяецца з дубінай — пра вельмі рэдкую страву.

лі́на, ‑ы, ж.

Тоўстая вельмі моцная вяроўка, канат з валокнаў ці дроту. Стальная ліна. Пяньковая ліна.

малаціка́вы, ‑ая, ‑ае.

1. Які не выклікае вялікай цікавасці. Малацікавая гутарка.

2. Малапрывабны, не вельмі прыгожы.

жыра́фа, ‑ы, ж.

Афрыканская плямістая жвачная жывёліна атрада парнакапытных з вельмі доўгай шыяй і доўгімі нагамі.

[Фр. girafe.]

заба́ўна,

1. Прысл. да забаўны.

2. у знач. вык. Прыносіць задавальненне, пацяшае. Усё гэта вельмі забаўна.