па́сы

(фр. passes)

аднастайныя марудныя рухі рукамі над тварам хворага пры ўвядзенні яго ў стан гіпнозу.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

-стаз

(гр. stasis = стаянне, нерухомасць)

другая састаўная частка складаных слоў, якая абазначае пэўны стан біялагічных сістэм.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

-стазія

(гр. stasis = стаянне, нерухомасць)

другая састаўная частка складаных слоў, якая абазначае пэўны стан біялагічных сістэм.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

падняво́льнасць, ‑і, ж.

Стан паднявольнага. У купалаўскага героя радаснае адчуванне працы амаль заўсёды атручана ўсведамленнем паднявольнасці яе. Івашын.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

непрыго́днасць, ‑і, ж.

Якасць і стан непрыгоднага; нягоднасць. Уся сетка грунтавых дарог была прыведзена ў непрыгоднасць. В. Вольскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прасква́рыцца, ‑рыцца; зак.

1. У выніку скварання прыйсці ў стан поўнай гатоўнасці. Сала праскварылася.

2. Скварыцца некаторы час.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прасма́жыцца, ‑жыцца; зак.

1. У выніку смажаныя прыйсці ў стан поўнай гатоўнасці. Мяса прасмажылася.

2. Смажыцца некаторы час.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прабуджэ́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. прабуджаць, прабуджваць — прабудзіць і стан паводле знач. дзеясл. прабуджацца, прабуджвацца — прабудзіцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ап’яне́нне, ‑я, н.

1. Стан паводле знач. дзеясл. ап’янець.

2. перан. Захапленне, экстаз, самазабыццё. Любіць музыку да ап’янення.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

базіро́ўка, ‑і, ДМ ‑роўцы, ж.

Стан паводле знач. дзеясл. базіравацца (у 2 знач.); размяшчэнне якіх‑н. баз.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)