цуро́к, ‑рка, м.
1. Нешырокі струмень вады, вадкасці. З мяне на саматканы палавічок сцякалі цуркі вады. Грахоўскі. Барадаты рабочы, з цуркамі поту на поўным твары, адышоў ад хваіны. Гартны.
2. у знач. прысл. цурко́м. Струменем, бесперапынна (цячы, ліцца і пад.). Наташа адчувала, як па спіне цурком збягае пот. Асіпенка. Са стрэх лілося цурком; такога капяжу не было яшчэ ў гэтым годзе. Чарнышэвіч. Полымя ажно хапае за пальцы, і воск цурком цячэ ў місу. Броўка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
чу́ткі, ‑ая, ‑ае.
1. Здольны добра ўспрымаць што‑н. слыхам, нюхам. — Спі, — гаворыць Яворскі, — сабакі ў мяне чуткія і злыя — абудзяць, калі што. Колас. // Які хутка рэагуе на знешнія раздражненні (гук, дотык і пад.). А ўначы ўсё навокал скоўваў амаль касмічны холад, і чуткія сейсмографы адзначалі, як недзе ў гарах трашчаць скалы. Шыцік.
2. Уражлівы, успрыімлівы. Каханне — лёгкая прынада Для сэрцаў чуткіх, маладых. Купала. Першым затрапятала чуткае лісце асіны. Шамякін.
3. Лёгкі, неглыбокі. Чуткі сон.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
які́сьці, якаясьці, якоесьці; займ. неазначальны.
1. Ужываецца ў выпадках, калі цяжка вызначыць якасць, уласцівасць каго‑, чаго‑н.; азначае: невядома, няясна які. А ў садку гудуць чмялі і пчолы, І струны дзіўныя якіясьці звіняць. Глебка. Знайшоўся якісьці добры чалавек, нарабіў бабінай хатцы падпорак і абклаў яе прызбаю. Якімовіч.
2. Ужываецца пры характарыстыкі якіх‑н. адмоўных з’яў ці якасцей. Гэты ў мяне якімсьці сліняком гадуецца. У-у, ты, бесхрыбетны! — і Марцін грэў Станіслава па плячах кулаком. Карпюк.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ме́цца I несов.
1. име́ться;
у мяне́ ма́юцца но́выя зве́сткі — у меня́ име́ются но́вые све́дения;
у атра́дзе ме́ліся запа́сы праду́ктаў — в отря́де име́лись запа́сы проду́ктов;
м. ў ная́ўнасці — име́ться в нали́чии;
2. чу́вствовать себя́, пожива́ть;
як вы ма́ецеся? — как вы себя́ чу́вствуете (как вы пожива́ете)?;
3. до́лжен (должна́, должно́ и т.д.) быть; (иметь намерение) предполага́ть; (реже) намерева́ться;
ху́тка ме́лася пача́цца жніво́ — ско́ро должна́ была́ нача́ться жа́тва;
ён ме́ўся вярну́цца ўчо́ра — он до́лжен был (предполага́л) верну́ться вчера́;
да мяне́ ме́ліся прыйсці́ сябры́ — ко мне должны́ бы́ли (намерева́лись) прийти́ друзья́;
◊ м. на ўва́зе — безл. име́ться в виду́
ме́цца II сущ., нескл., ср., муз., разг. ме́ццо
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
position1 [pəˈzɪʃn] n.
1. ме́сца (знаходжання); размяшчэ́нне, распалажэ́нне; пазі́цыя;
in/out of position на сваі́м/не на сваі́м ме́сцы
2. стано́вішча, стан;
I’m not in the position to do it. У мяне няма магчымасці зрабіць гэта.
3. fml ме́сца, паса́да
4. (on) пазі́цыя, пункт по́гляду, адно́сіны
5. паста́ва; по́за
6. sport паста́ва, пазі́цыя
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
relief [rɪˈli:f] n.
1. палёгка; суцішэ́нне;
I felt a huge surge of relief and happiness. Мяне захліснула хваля палёгкі і адчування шчасця.
2. зніжэ́нне; змякчэ́нне;
the relief of suffering аблягчэ́нне паку́т
3. дапамо́га (грашыма, адзеннем, харчаваннем і да т.п.); дапамо́га па беспрацо́ўі;
a relief fund for refugees фонд дапамо́гі бе́жанцам
4. зме́на дзяжу́рных
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
appointment
[əˈpɔɪntmənt]
n.
1) прызначэ́ньне n. (на пра́цу, стано́вішча); стано́вішча, ме́сца n.
2) прызначэ́ньне ча́су; дамо́ўленае спатка́ньне; візы́та f.
We made an appointment for tomorrow — Мы дамо́віліся сустрэ́цца за́ўтра
I have an appointment to see the doctor — У мяне́ прызна́чаны візы́т да ле́кара
to break an appointment — не прыйсьці́ на прызна́чанае спатка́ньне
•
- appointments
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
awake
[əˈweɪk]
awoke or awaked
1.
v.i.
прачына́цца
2.
v.t.
1) будзі́ць
Awake me at six o’clock — Пабудзе́це мяне́ а шо́стай
2) абуджа́ць; узбуджа́ць (зацікаўле́ньне)
3.
adj.
1) прачну́ўшыся
to be awake — ня спаць
wide awake — зусім прачну́ўшыся
2) пі́льны; сьве́дамы
to be awake to opportunities — быць сьве́дамым, я́сна разуме́ць магчы́масьці
•
- awake to smth
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
mad
[mæd]
adj.
1) ненарма́льны, звар’яце́лы; шалёны
2) дурны́, неразу́мны
3)
а) які́ страшэ́нна лю́біць што-н.
mad (after, about) — шалёна захо́плены (чым-н.)
б) дзі́ка ра́дасны або́ вясёлы
4) informal ве́льмі злы
to get mad — узлава́цца, мо́цна раззлава́цца
Don’t get mad at me — Ня гне́вайся на мяне́
like mad — шалёна, мо́цна або́ ху́тка
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
obić się
obi|ć się
зак.
1. (пра гук) адбіцца;
2. (пра плады) пабіцца;
~ło mi się o uszy, że ... — да мяне дайшлі чуткі, што...; я чуў, што...
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)