дэгуста́тар, ‑а, м.

Той, хто робіць дэгустацыю. Дэгустатар чаю.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дэманстра́тар, ‑а, м.

Той, хто паказвае, дэманструе што‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

забудо́ўшчык, ‑а, м.

Той, хто будуецца, забудоўваецца. Індывідуальныя забудоўшчыкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

маралаво́д, ‑а, М ‑водзе, м.

Той, хто займаецца маралагадоўляй.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

маргу́н, ‑а, м.

Разм. Той, хто часта маргае вачыма.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

містыфіка́тар, ‑а, м.

Той, хто займаецца містыфікацыямі; ашуканец, падманшчык.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мэбліро́ўшчык, ‑а, м.

Той, хто займаецца мэбліроўкай (кватэры, пакояў).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падбухто́ршчык, ‑а, м.

Разм. Той, хто падбухторвае. Выкрыць падбухторшчыкаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

культуры́ст, ‑а, М ‑спе, м.

Той, хто займаецца культурызмам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

легкара́нены, ‑ага, м.

Той, хто атрымаў невялікае, лёгкае раненне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)