rodzaj, ~u
м.
1. род;
rodzaj uzbrojenia — род зброі;
2. гатунак; сорт;
rodzaj tkaniny — гатунак тканіны;
3. грам. род;
rodzaj męski — мужчынскі род;
rodzaj żeński — жаночы род;
rodzaj nijaki — ніякі род;
sprawa tego ~u — такая справа;
pewnego ~u — у пэўнай ступені;
coś w tym ~u — нешта ў гэтым родзе; нешта падобнае;
rodzaj ludzki — чалавечы род; чалавецтва
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
wielki
wielk|i
вялікі;
~i pisarz — вялікі пісьменнік;
~i kapitał эк. буйны капітал;
~i piec — доменная печ;
~i palec — вялікі палец;
~i tydzień рэл. Вялікі тыдзень;
~a rzecz! іран. вялікая справа!;
~ie zero — поўны нуль; пустое месца;
żyć na ~ą skalę — жыць з размахам (на шырокую нагу);
z ~iej chmury mały deszcz — з вялікага грому малы дождж
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
ма́лыйI прил. малы́; (меньшего размера, чем нужно) замалы́; (небольшой) невялі́кі; (мелкий) дро́бны;
ма́лая бу́ква мала́я лі́тара;
ма́лая ско́рость мала́я ху́ткасць (ско́расць);
са́мое ма́лое са́ма менш, са́ма ме́ней;
ма́лый ход мор. малы́ ход;
◊
мал мала́ ме́ньше адзі́н пад адны́м;
от ма́ла до вели́ка ад мало́га да вялі́кага;
стар и мал стары́ і малы́;
с (от) ма́лых лет зма́лку, з мале́нства, з малы́х год;
без ма́лого без не́чага, (почти) ледзь не, ама́ль, траха́ не;
за ма́лым де́ло ста́ло за малы́м спра́ва ста́ла.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
gélten
*
1.
vi
1) быць ва́ртым
die Éhre gilt mehr als das Lében — го́нар даражэ́й за жыццё
2) быць сапра́ўдным
der Fáhrausweis gilt nicht — біле́т не сапра́ўдны
3) мець значэ́нне [вагу́]
sein Wort gilt étwas — яго́ сло́ва ма́е вагу́
j-n ~ lássen* — лічы́цца з кім-н.
das lásse ich ~ — я зго́дзен з гэ́тым, я нічо́га не ма́ю су́праць гэ́тага
lássen* wir's ~ — няха́й бу́дзе так
4) (D) даты́чыцца (каго-н.)
das gilt von ihm — гэ́та ты́чыцца яго́
5) (für A, als N) лічы́цца, сла́віцца як
2.
vimp es gilt — (zu + inf) патрэ́бна, неабхо́дна; спра́ва ў тым, каб…
es gilt Lében und Tod — спра́ва ідзе́ аб жыцці́ i сме́рці
es gilt! — до́бра!, у зго́дзе!
es gilt éinen Versúch — ва́рта рызыкну́ць, мо́жна паспрабава́ць
◊ Bánge máchen gilt nicht! — мяне́ [нас] не запало́хаеш!
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
звалі́цца I сов., в разн. знач. свали́ться; (вниз — ещё) упа́сть; свороти́ться; (о самолёте, машине, корабле — ещё) накрени́ться; сверну́ться;
з во́за ~лі́ўся сноп — с во́за свали́лся (упа́л) сноп;
ён уве́сь час дрэ́нна адчува́ў сябе́ і, нарэ́шце, ~лі́ўся — он всё время пло́хо себя́ чу́вствовал и, наконе́ц, свали́лся;
~лі́лася на мяне́ ця́жкая спра́ва — свали́лось на меня́ тру́дное де́ло;
◊ гара́ з плячэ́й ~лі́лася — гора́ с плеч свали́лась;
як з не́ба ~лі́ўся — как с не́ба свали́лся;
ка́мень з сэ́рца ~лі́ўся (спаў) — ка́мень с се́рдца свали́лся
звалі́цца II сов. сваля́ться, уката́ться;
сукно́ до́бра ~лі́лася — сукно́ хорошо́ сваля́лось (уката́лось)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ну
1. межд. ну;
ну, пачына́йце — ну, начина́йте;
ну, што ж дале́й? — ну, что же да́льше?;
ну і паго́да! — ну и пого́да!;
ну цябе́! — ну тебя́!;
2. частица ну;
ну не — ну нет;
ну, гэ́та яго́ спра́ва — ну, э́то его́ де́ло;
ну до́бра — ну хорошо́;
3. частица в сочетании с а (переводится конструкциями с ну и без ну) (а) ну как, (а) что е́сли, (а) вдруг, аво́сь;
а ну як пры́йдзе? — (а) вдруг придёт?;
а ну ж уда́сца?! — аво́сь (а вдруг) уда́стся?!;
◊ ну і ну! — ну и ну!
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
цёмны
1. в разн. знач. тёмный; (о погружённом во мрак — ещё) мра́чный;
~ная ноч — тёмная ночь;
~ныя валасы́ — тёмные во́лосы;
~нае не́ба — тёмное (мра́чное) не́бо;
2. перен., в разн. знач. тёмный; (об отсталом — ещё) неве́жественный;
све́тлыя і ~ныя ўспамі́ны — све́тлые и тёмные воспомина́ния;
~ныя спра́вы — тёмные дела́;
ц. сэнс — тёмный смысл;
ц. чалаве́к — тёмный (неве́жественный) челове́к;
○ ~ная вада́ — тёмная вода́;
◊ ц. лес — (для каго) тёмный лес (для кого);
~ная спра́ва — тёмное де́ло;
ад ~нага да ~нага (ад цямна́ да цямна́) — от темна́ до темна́;
чужа́я душа́ — ц. лес — посл. чужа́я душа́ — потёмки
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
áuflösen
1.
vt
1) развя́зваць, распуска́ць, расплята́ць (валасы)
2) раша́ць (ураўненне), выраша́ць (пытанне і г.д.)
die Klámmern ~ — раскрыва́ць ду́жкі
3) хім. раствара́ць
4) касава́ць (дагавор)
5) распуска́ць (арганізацыю і г.д.); расфармірава́ць (вайсковую часць і да т.п.)
2.
(sich)
1) раствара́цца
sich in Tränen ~ — залі́цца сляза́мі
2) вы́рашыцца
die Sáche löste sich von selbst auf — спра́ва вы́рашылася сама́ па сабе́
3) (сама)распуска́цца
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
áusschlagen
*
1.
vt
1) выбіва́ць
2) (mit D) абіва́ць, абшыва́ць (чым-н.)
3) адхіля́ць, адмаўля́ць
j-m etw. ~ — рэ́зка адмо́віць каму́-н. у чым-н.
2.
vi
1) (h) брыка́цца
2) (s) распуска́цца (пра пупышкі)
3) (s) канча́цца
die Sáche schlug zu séinem Gúnsten aus — спра́ва павярну́лася на яго́ кары́сць
4) (s) прабіва́цца (пра полымя); выступа́ць на паве́рхню; мед. высыпа́ць
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
власть в разн. знач. ула́да, -ды ж., мн. ула́ды, род. ула́д;
сове́тская власть саве́цкая ўла́да;
вое́нные власти вае́нныя ўла́ды;
превыше́ние власти юр. перавышэ́нне ўла́ды;
стоя́ть у власти стая́ць на чале́ ўла́ды, трыма́ць ула́ду;
со́бственной властью сваёй ула́дай;
во власти чего́-л. у пало́не чаго́-не́будзь, пад ула́дай чаго́-не́будзь;
в мое́й (твое́й, его́) власти маё (тваё, яго́) пра́ва;
э́то не в мое́й (твое́й, его́) власти гэ́та не ад мяне́ (цябе́, яго́) зале́жыць;
ва́ша власть ва́ша во́ля, ва́ша спра́ва;
потеря́ть власть над собо́й стра́ціць ула́ду над сабо́й.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)