ма́рны

1. (бескарысны) vergéblich, únnütz;

ма́рная пра́ца vergébliches Bemühen;

гэ́та ма́рная пра́ца da ist Hópfen und Malz verlóren (разм);

2. (змарнелы) (пра чалавека і г. д) siech, kränklich, ábgezehrt; (пра расліны) verkümmert; spärlich

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

загі́нуць úmkommen* vi (s); úntergehen* vi (s), zu Grúnde [zugrúnde] géhen*;

загі́нуць на вайне́ (im Krieg) fállen*; (пра расліны) éingehen* vi (s);

загі́нуць ад няшча́снага вы́падку tödlich verúnglücken;

загі́нуць сме́рцю му́жных den Héldentod stérben*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

расквітне́ць

1. (пра кветкі, расліны) áufblühen vi (s);

2. перан (стаць прыгожым) áufblühen vi (s);

3. перан (выявіцца з большай сілай) gedéihen* vi (s), áufblühen vi (s), blühen vi (s), éinen Áufschwung erlében

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

антрапафо́бы

(ад антрапа- + -фоб)

расліны і жывёлы, якія не пераносяць змены ўмоў існавання пад уплывам дзейнасці чалавека, напр. адоніс, кавыль не церпяць узмоцненай пасьбы, касьбы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

арлеа́н

(фр. orléans, ад Orléans = назва горада ў Францыі)

1) расліна сям. арлеанавых, пашыраная ў тропіках Паўд. Амерыкі;

2) аранжавы фарбавальнік з пладоў гэтай расліны.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

гідатафі́ты

(ад гр. hydor, -datos = вада + -фіты)

водныя расліны, якія поўнасцю або большай сваёй часткай растуць у вадзе (напр. раска, эладэя i інш.); параўн. гідрафіты.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

дэкараты́уны

(фр. décoratif, ад лац. decorare = упрыгожваць)

1) эфектны, маляўнічы, прызначаны для ўпрыгожвання (напр. д-ыя расліны, д-ае афармленне);

2) перан. ненатуральны, штучны; паказны.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

лепідафі́ты

(ад гр. lepis, -idos = луска + -фіты)

гіганцкія вымерлыя дрэвападобныя расліны з узорыстай карой у выглядзе лустачак (лепідадэндраны, сігілярыі і інш.), якія існавалі ў палеазоі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

манапо́дый

(ад мана- + гр. pus, podos = нага)

восевы орган расліны, утвораны ў выніку дзейнасці адной верхавіннай мерыстэмы, у выніку чаго асноўная вось здольная доўга расці.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

Бадзі́ла ’рог каровы; той, хто бадаецца’ (Касп.). Беларускае ўтварэнне суфіксам *‑(i)dlo (што служыў для ўтварэння nom. instrumenti ў слав. мовах) ад дзеяслова бада́ць, басці́ (праўда, трэба было б чакаць *бадала < *boda‑dlo). Магчыма, такога ж паходжання і балг. боди́ло ’назва расліны’ (калі не з *bodylь).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)