Verbum

root​² [ru:t] v.

1. пуска́ць карані́, укараня́цца (пра расліны)

2. рыць зямлю́(пра жывёл)

3. (about/around/through) капа́цца, шука́ць;

root through a bag капа́цца у су́мцы;

I managed to root out a copy of the magazine. Мне ўдалося адшукаць экзэмпляр часопіса.

4. (to) прыко́ўваць (перан.);

Fear rooted him to the ground. Страх прыкаваў яго на месцы.

5. : ro ot for smb. infml заахво́чваць; адабра́ць, хвалі́ць, падтры́мліваць каго́-н.

root out [ˌru:tˈaʊt] phr. v. выкараня́ць, вынішча́ць (перан.)

root up [ˌru:tˈʌp] phr. v. выкарчо́ўваць, выко́пваць (пра расліны)