Verbum

кантынге́нтны, ‑ая, ‑ае.

Які нарміруецца пры дапамозе кантынгенту (у 2 знач.).

кіслава́нне, ‑я, н.

Спец. Апрацоўка тканіны слабым растворам кіслаты пры адбельванні.

легкапла́ўкасць, ‑і, ж.

Уласцівасць легкаплаўкага; здольнасць плавіцца пры параўнальна невысокай тэмпературы.

легкапла́ўкі, ‑ая, ‑ае.

Які плавіцца пры параўнальна невысокай тэмпературы. Легкаплаўкія металы.

ліфцёр, ‑а, м.

Той, хто абслугоўвае ліфт пры пад’ёмах і спусках.

казеі́н, ‑у, м.

Бялковае клейкае рэчыва, якое ўтвараецца пры стварожванні малака.

[Ад лац. caseus — сыр.]

гара́чкавы, ‑ая, ‑ае.

Выкліканы гарачкай, які бывае пры гарачцы. Гарачкавае трызненне.

глаўко́ма, ‑ы, ж.

Хвароба вачэй, пры якой павышаецца ціск унутры вока.

[Грэч. glaukōma.]

гу́бачніца, ‑ы, ж.

Прылада для намочвання пальцаў (звычайна пры падліку грошай).

ды́нас, ‑у, м.

Вогнетрывалы матэрыял, які ужываецца пры пабудове плавільных печаў.

[Ад уласн. імя.]