казеі́н, ‑у, м.

Бялковае клейкае рэчыва, якое ўтвараецца пры стварожванні малака.

[Ад лац. caseus — сыр.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)