азанава́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. азанаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

а́йканне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. айкаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аказа́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. аказаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

акампані́раванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. акампаніраваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

запрыго́ненне, ‑я, н.

Стан паводле знач. дзеясл. запрыгоніць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

затрыма́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. затрымаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

збядне́нне, ‑я, н.

Стан паводле знач. дзеясл. збяднець.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

звадкава́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. звадкаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

звяда́нне, ‑я, н.

Стан паводле знач. дзеясл. звядаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

здзе́каванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. здзекавацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)