1. Які мае адносіны да торфу, змяшчае, заключае ў сабе торф. Тарфяныя радовішчы. Тарфяная глеба.// Які зроблены з торфу, здабыты з торфу. Тарфяны дзёгаць. Тарфяны кокс.// Звязаны з распрацоўкай торфу. Тарфяная машына. Тарфяная прамысловасць.
2. Які працуе на торфе. Тарфяная электрастанцыя.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
узлётны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да ўзлёту самалётаў, прызначаны для ўзлёту. Загорын рукою даў знак, і машына панеслася па ўзлётнай паласе на другі канец аэрадрома.Алешка.Пераскокваючы прыступкі рухомай лесвіцы-трапа, Павел збег на ўзлётную пластыкавую дарожку.Шыцік.
•••
Узлётна-пасадачная паласагл. паласа.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
шчо́тачны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да шчоткі (у 1 знач.), вытворчасці шчотак. У маі — чэрвені 1917 года баставалі рабочыя-металісты і рабочыя лесапільных заводаў, шчотачных і шчацінных фабрык Мінска і яго ваколіц.«Полымя».// Які мае ў сваёй канструкцыі шчоткі, забяспечаны шчоткамі. Шчотачная машына.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
экскава́тар, ‑а, м.
Самаходная землярыйная машына для вымання, перамяшчэння і пагрузкі на транспарт грунту, камення і пад. Некалькі дзён запар непадалёку ад кузні ўсё кланяўся экскаватар — выкідваў балотную твань, шырыў азярцо для птушак.Даніленка.Недалёка працаваў экскаватар, рыхтуючы новыя катлаваны для закладкі фундаментаў.Гурскі.
[Англ. excavator ад лац. excavo — дзяўбу.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
не́сцісяI
1. (імчацца) jágen vi (h, s); rénnen*vi (s), rásen vi (s);
мі́ма пране́слася машы́на ein Áuto ráste vorbéi;
2. (прагукі) erschállen*vi (s), ertönen vi (s)
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
bur
[bɜ:r]
n.
1) церне n., калю́чка f., дзяды́pl. (лапуху́)
2) калю́чая расьлі́на
3) Figur. назо́ла -ы m. & f. (пра чалаве́ка)
4) бор-машы́наf., зубны́ сьве́рдзел
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
ку́тэр
(англ. cutter, ад cut = рэзаць)
1) машына для тонкага здрабнення мяса, якая выкарыстоўваецца ў каўбаснай вытворчасці;
2) аднамачтавае паруснае судна з косымі парусамі.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
скарпіён
(лац. scorpio, -onis, ад гр. skorpios)
1) ядавітая членістаногая жывёла класа арахнідаў, пашыраная ў тропіках і субтропіках;
2) старадаўняя кідальная машына, від балісты.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
Лябёдка1 ’машына для падымання і перамяшчэння грузу’ (ТСБМ, Сцяшк.). Запазычана з рус. мовы (Крукоўскі, Уплыў, 72), дзе ўтворана ад ле́бедь (птушка). Аналагічна ў ням.Kran — Kranich, франц.grue, чэш.jeřab ’журавель’ і ’кран’ (Трубачоў — дадатак у Фасмера, 2, 470).
Лябёдка2 ’маяран садовы, Majorana hortensis Moench’. (гродз., Кіс.). Да лебяда́ (гл.). Матывацыя: квітнеючая расліна па форме (контуру) падобна да лебяды, а пушыстае лісце мае такі ж шараваты колер. Параўн. падобныя назвы рус.кастр.лебёдка ’пустазелле ў збожжавых’, варон.лебеде́ц ’стрэлкі, Capsella bursa-pastoris L.’