по́сцілка, ‑і, ДМ ‑лцы; Р мн. ‑лак; ж.

Лёгкая саматканая коўдра або прасціна, якую рассцілаюць на пасцель або якой накрываюцца ці засцілаюць ложак. Гаспадыня зняла з ложка посцілку і завесіла ёю акно. Кулакоўскі. Пасцель была прыбрана, засцелена зверху вясковай посцілкай. Новікаў. // Кавалак тканіны, якой накрываецца або завешваецца што‑н. З-за посцілкі, што завешвала ложак, пачуўся жаночы голас. Пальчэўскі. / у перан. ужыв.; чаго або якая. Лес пасвятлеў, пабялеў і пазбыўся свае хмурай панурасці пад белаю чысцюткаю посцілкаю. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

старада́ўні, ‑яя, ‑яе.

1. Які існуе з далёкіх часоў, захаваўся ад далёкага мінулага. Старадаўні звычай. Старадаўні гатычны сабор. Старадаўняя манета. □ Нам асвятлялі Шлях да перамогі Пяць зорак Старадаўняга Крамля. Астрэйка. // Які існаваў у далёкія, старыя часы, быў характэрны для мінуўшчыны. Паміж шафай і сцяной стаяў нізкі, старадаўняй работы стэлаж, на дзвюх паліцах якога блішчалі фальгой і золатам кнігі. Чыгрынаў.

2. Вельмі стары. Старадаўнія ліпы. □ Вузкаю палоскаю На краі нябёс Лёг за нашай вёскаю Старадаўні лес. Глебка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тава́рны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да тавару (у 1, 2 знач.). Таварны склад. Таварныя запасы. // Прызначаны для перавозкі тавараў. Таварны вагон. Таварная станцыя. □ Паўз акно з лязгам і скрогатам марудна поўз таварны састаў. Мележ. На станцыю Полацк кожны дзень прыбывалі таварныя саставы з кароткім адрасам: «Нафтабуд». Грахоўскі.

2. Які з’яўляецца таварам (у 1, 2 знач.), прызначаны для гандлю. Таварнае збожжа. Таварны лес.

•••

Таварная вытворчасць — форма грамадскай вытворчасці, пры якой прадукты вырабляюцца для абмену.

Таварны фетышызм гл. фетышызм.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

яскра́вы, ‑ая, ‑ае.

1. Выразны, ясны; яркі. Выйду, выйду, дзе горада грукат, дзе афішы ў фарбах яскравых. Дубоўка. Шчодра ліло цяпло яскравае красавіцкае сонца. Шамякін. Лагодны летні дзень сеяў сонечныя, яскравыя зярняты на поле і лес. Бядуля.

2. перан. Пераканаўчы; яркі. Сам зборнік «Дзень паэзіі» ёсць дастаткова яскравае сведчанне таго, што нашы паэты жывуць вельмі разнастайным і ў той жа час багатым і змястоўным жыццём. Гілевіч. Яскравым прыкладам бурнага росквіту эканомікі і культуры з’яўляецца наша рэспубліка. «Звязда».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Felicitas humana num quam in eodem statu permanet

Чалавечае шчасце ніколі не бывае трывалым.

Человеческое счастье никогда не бывает постоянным.

бел. Шчасце і трасца ‒ пераходныя свацці. Шчасце пераходам жыве. На паляванні, як і ў карцёжнай гульні, шанцуе не заўсёды. Шчасце зменліва. Шчасце, як шкло: лёгка разбіваецца.

рус. Счастье изменчиво. Счастье вечно не бывает, горе вместе с ним живёт. Счастье, что палка: о двух концах. Счастье, что волк: обманет да в лес уйдёт. Счастье с несчастьем в одних санях ездят. Счастье с несчастьем, что вёдро с ненастьем: живут переменчиво.

фр. Il n’y a pas de bonheur sans nuage (Не бывает безоблачного счастья).

англ. Fortune is like glass (Счастье ‒ как стекло).

нем. Das Glück ist wie Aprilwetter (Счастье ‒ как погода в апреле). Glück und Unglück wandern auf einem Steg (Счастье и несчастье ходят по одной тропинке).

Шасцімоўны слоўнік прыказак, прымавак і крылатых слоў (1993, правапіс да 2008 г.)

бурало́м

1. Паламаны бурай лес (БРС).

2. Вялікая бура з дажджом і громам (Ветк.).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

о́тчына Угоддзі (лес, участак зямлі), якімі карыстаўся бацька і дзе стаялі пчолы; пчальнік (Стол.).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

старадрэ́віца

1. Стары лес; пушча (Жытк.).

2. Цалінная зямля на месцы лесу (Смален. Дабр.).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

хім Нізкі лес, хмызняк, пераважна альховы, з вербалозу; нетры (Слаўг.). Тое ж хіміна́ (Слаўг.).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

кармі́ць несов. корми́ть; пита́ть;

к. абяца́нкамі — корми́ть обеща́ниями; корми́ть за́втраками;

во́шай к. — вшей корми́ть;

к. хле́бам — корми́ть хле́бом;

к. чарве́й — корми́ть черве́й;

хле́бам не кармі́ — хле́бом не корми́;

к. як на зарэ́з (забо́й) — корми́ть как на убо́й;

паі́ць і к. — пои́ть и корми́ть;

во́ўка но́гі ко́рмяцьпосл. во́лка но́ги ко́рмят;

салаўя́ ба́йкамі не ко́рмяцьпосл. соловья́ ба́снями не ко́рмят;

кармі́ муко́ю, дык по́йдзе руко́юпосл. не гони́ кнуто́м, а гони́ овсо́м;

як во́ўка ні кармі́, ён усё ў лес глядзі́цьпосл. как во́лка ни корми́, он всё в лес гляди́т

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)