іерэмія́да, ‑ы, ДМ ‑дзе, ж.

Кніжн. Слёзная, горкая скарга, нараканне.

[Ад уласн. імя.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

каменяпа́д, ‑у, М ‑дзе, м.

Камяні, якія звальваюцца з гор лавінай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

газатурбахо́д, ‑а, М ‑дзе, м.

Судна, рухавіком якога з’яўляецца газавая турбіна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гіпербало́ід, ‑а, М ‑дзе, м.

Паверхня, якая ўтвараецца вярчэннем гіпербалы ​2.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вашапру́д, ‑а, М ‑дзе, м.

Разм. груб. Пра неахайнага, бруднага чалавека.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

птушкае́д, ‑а, М ‑дзе, м.

Вялікі начны драпежны павук паўднёвых краін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

распая́цца, ‑яецца; зак.

Расплавіцца, звычайна на месцы, дзе спаяна. Чайнік распаяўся.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рафіна́д, ‑у, М ‑дзе, м.

Ачышчаны цукар у кавалках рознай формы.

[Фр. raffinade.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ру́дня, ‑і, ж.

Уст. Прамысловае прадпрыемства, дзе здабывалі або плавілі руду.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ружо́ўнік, ‑а, м.

Гадавальнік, дзе вырошчваюцца ружы, а таксама кветнік руж.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)