вытры́мліванне, ‑я, н.

Дзеянне і стан паводле дзеясл. вытрымліваць — вытрымаць (у 1, 2, 5 і 6 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гайда́нне, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. гайдаць.

2. Дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. гайдацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адасабле́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. адасабляць — адасобіць; дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. адасабляцца — адасобіцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зацвярдзе́нне, ‑я, н.

1. Стан паводле знач. дзеясл. зацвярдзець.

2. У медыцыне — зацвярдзелы ўчастак жывой тканкі; пухліна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зву́жванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. звужваць — звузіць; дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. звужвацца — звузіцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

здавальня́ючы, ‑ая, ‑ае.

Які задавальняе пэўныя запатрабаванні. Здавальняючы стан хворага. // Даволі поўны, правільны. Здавальняючы адказ. Здавальняючыя вынікі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вызвале́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. вызваляць — вызваліць; дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. вызваляцца — вызваліцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выслабане́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. выслабаняць — выслабаніць; дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. выслабаняцца — выслабаніцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разарэ́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. разараць — разарыць; дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. разарацца — разарыцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

раздзіма́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. раздзімаць — раздзьмуць; дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. раздзімацца — раздзьмуцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)